Το χρονικό του Η1Ν1 στο σπίτι μας! Όσα ζήσαμε και ήθελα να ξέρεις!

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019. Η Κυριακή είναι η ημέρα που η οικογένειά μας βγαίνει έξω. Ίσως να έχεις διαβάσει για τις βόλτες μας τις Κυριακές μας !Ο καιρός άστατος πολύ και η διάθεσή μας περίεργη. Επιστρέφουμε σπίτι νωρίς το απόγευμα γιατί ο καιρός δεν μας επιτρέπει να ανοιχτούμε και πολύ. Αμέσως μετά από λίγες ώρες ξεκινά η αδιαθεσία του μπαμπά και της Stacy. Και κάπως έτσι αρχίζει το χρονικό του Η1Ν1 στο σπίτι μας. Ανυποψίαστοι όλοι και εγώ σίγουρη πως θα είναι άλλη μια ίωση που θα περάσουμε στο πόδι. Χαχα! Ας γελάσω δυο φορές. Η1Ν1 λοιπόν! Όσα ζήσαμε και θα ήθελα να ξέρεις!

Και είμαστε ακόμα ζωντανοί..

Εντάξει υπερβολικό το heading αυτό, ωστόσο ισχύει στην περίπτωσή μας! Έξι μέρες ζήσαμε τα πιο δύσκολα 24ωρα των τελευταίων χρόνων. Βασικά, δεν έχουμε αρρωστήσει άλλη φορά έτσι. Και όλοι μαζί! Η μόνη που δεν κόλλησε είμαι εγώ και πραγματικά απορώ πως την γλίτωσα έτσι! Είδες η Πόντια? Αντέχει! Που λες, την επόμενη μέρα ‘πέφτει’ και ο Ντίνος μου. Η μάλλον ο Ντίνος ”έπεσε” και κόλλησε τους άλλους δυο! Ας τα πάρουμε τα πράγματα λιγάκι με τη σειρά τους όμως.

Τα γεγονότα

Ο μπαμπάς και η Stacy ανεβάζουν πυρετό. Όχι πολύ υψηλό. Νορμάλ. Ένας πυρετός ελεγχόμενος που ανεβαίνει στο 5ωρο και πέφτει εύκολα. Έχουν πονόλαιμο και πιο έντονο η μικρή. Καλώ την παιδίατρο και την παθολόγο μας. Η παθολόγος, μας επισκέπτεται στο σπίτι γιατί ο μπαμπάς αισθάνεται πολύ αδύναμος. Μας βεβαιώνει πως έχει την ίδια ίωση με την μικρή γιατί έχουν τα ίδια συμπτώματα. Συμπτώματα βρογχίτιδας! Λαιμός καθαρός και χωρίς ακροαστικά. Το ίδιο επιβεβαιώνει και η παιδίατρος μας το απόγευμα. Ξεκινάμε με αντιπυρετικά, ζεστά ροφήματα, σουπίτσες και εισπνεόμενα για το βήχα της μικρής. Τους τακτοποιώ και βγαίνω για εξωτερικές δουλειές. Στη διαδρομή χτυπάει τηλέφωνο από το σχολείο. Ο Ντίνος δεν αισθάνεται καλά.

Έπεσε και ο τρίτος της οικογένειας

Το παιδί δεν είναι καθόλου καλά. Επιστρέφει σπίτι με 40 πυρετό. 40 και 2 για την ακρίβεια. Καλώ την γιατρό στο επόμενο 4 ωρο γιατί βλέπω πως ο πυρετός δεν πέφτει με τίποτα. Ούτε με κομπρέσες, ούτε με αντιπυρετικά ούτε με ντουζ. Με τίποτα! Έχουμε την πεποίηθηση πως έχει και αυτός βρογχίτιδα, όπως και οι υπόλοιποι, αλλά το περνά πιο βαριά. Ξημερώνει η επόμενη ημέρα με εμένα να μην έχω κοιμηθεί καθόλου. Να καταγράφω πυρετούς, να μην ξέρω σε ποιον θα πρωτο κάνω κομπρέσες. Να ετοιμάζω σούπες με τζίντζερ και διάφορα άλλα δυναμωτικά. Και τέτοια.

Ο Η1Ν1 ξεσπά.

Η δεύτερη μέρα του Ντίνου ήταν ακόμα χειρότερη. Εμετός, διάρροια και ένας πυρετός που δεν έπεφτε με τίποτα όμως. Επικοινωνώ με την παιδίατρο και με προτρέπει να του κάνω το test του ιού της γρίπης. Παθαίνω το πρώτο σοκ αλλά δεν το δείχνω σε κανέναν. Δεν είχε εμβολιαστεί κανένας μας. Τον κρατώ να σηκωθεί με το ζόρι, τον ντύνω καλά γιατί είχε πολύ κρύο, βάζουμε μάσκες και οι δυο εννοείται και τρέχουμε στο μικροβιολογικό της γειτονιάς μας.

Πρώτο σοκ το ότι μας είδαν με μάσκες.

Σταματώ για λίγο την καταγραφή των γεγονότων να πω το εξής. Είμαστε πολύ πίσω σε αυτή τη χώρα. Πολύ πίσω όμως. Αμέσως τα βλέμματα μέσα στο μικροβιολογικό έπεσαν επάνω μας. Περιμένοντας την σειρά μας δυο κυρίες με ρώτησαν τι έχουμε και γιατί είμαστε εκεί και όχι στο νοσοκομείο πριν καν τους απαντήσω. Δεν ήξεραν, δηλαδή, γιατί είχαμε πάει εκεί. Επειδή μας είδαν με μάσκα θεώρησαν πως θα κολλήσουν πανούκλα μάλλον. Τους διαβεβαιώ πως δεν ξέρουμε ακόμα αν έχουμε τον ιό της γρίπης και γι αυτό φορέσαμε και οι δύο μάσκα εντελώς προληπτικά, ακόμα και εγώ που δεν έχω συμπτώματα αλλά ίσως να φέρω τον ιό.

Με δικαιώνουν οι κοπέλες που είναι στην γραμματεία λέγοντας πως αν όλοι σκεφτόντουσαν όπως εμείς, ίσως να μην ήταν σε τόση μεγάλη έξαρση ο ιός. Τις ευχαριστώ. Του παίρνει δείγμα από τη μύτη η κοπέλα, δηλώνω το mail μου για να με ενημερώσουν και επιστρέφουμε σπίτι. Ο πυρετός πάλι στα ύψη. Ο Ντίνος, όμως, άντρας σωστός δυνατός σαν καρύδι!

Το παιδί μου έχει Η1Ν1.

Το αποτέλεσμα βγήκε θετικό στον ιό γρίπης τύπου Α. Ακολουθώ όλες τις συμβουλές της παιδιάτρου κατά γράμμα και είμαι συνεχώς πάνω από το κεφάλι του παιδιού μου. Οι υπόλοιποι είναι σχετικά καλύτερα. Με ελεγχόμενο πυρετό και πονόλαιμο. Καταγράφω τους πυρετούς εννοείται, γιατί η μνήμη μου έχει εξασθενήσει όπως ακριβώς και οι αντοχές μου. Η Ελληνίδα μάνα, όμως, αντέχει και ξέρει να κρατά την ψυχραιμία της.

Πιστοποίηση αποκλειστικής νοσοκόμας!

Παίρνω άδεια από τον εαυτό μου για τη δουλειά και προσπαθώ να κουμαντάρω 3 αρρώστους! Και οι 3 άψογοι στη συνεργασία δεν έχω κανένα παράπονο! Μιλώ καθημερινά με τις γιατρούς μας και τις ευχαριστώ γιατί είναι θαυμάσιες στο έργο τους. Δυο μέρες μάλιστα με πήραν από μόνες τους τηλέφωνο πριν προλάβω να τις καλέσω εγώ για να δουν πως τα πάμε. Αυτά είναι τα μυστικά στον ιό αυτό νομίζω. Η συνεχής παρακολούθηση από τον γιατρό. Η υπομονή εκείνου που φροντίζει και η επιμονή να τους κρατά καθαρούς, ζεστούς και να τους δείχνει την αγάπη. Αγκαλιές πολλές, χαμόγελα να τους ζεσταίνουν την καρδιά και ανά δίωρο προσπάθεια να τους δώσω κάτι να φάνε. Κι ας μην έχουν όρεξη. Λίγες κουταλιές και μπόλικη αγάπη είναι η καλύτερη συνταγή.

Η ανατροπή

Και εκεί που λέμε πως αρχίζουμε να βγαίνουμε από αυτό τον Γολγοθά, ο μπαμπάς μας ξανά χτυπάει 40 άρια ακατέβατα, με πόνους στο κορμί, βήχα ασταμάτητο, ρίγος έντονο και πάει λέγοντας. Καλώ την παθολόγο που ήξερε πως ο Ντίνος είχε τον ιό της γρίπης και με διαβεβαιώνει πως κόλλησε τον ιό και ο μπαμπάς μας. Έρχεται σπίτι στο δεκάλεπτο και ξεκινάμε θεραπεία για τον ιό της γρίπης και στον μπαμπά. Ο εξαντλημένος οργανισμός του τσίμπησε και την γρίπη. Πάλι στα ύψη ο πυρετός, χωρίς υποχωρήσεις, τάσεις για εμετό και πόνοι στο κορμοί. Αντιβίωση, Tamiflu και φροντίδα! Πολλή φροντίδα! Α! Και υπομονή, ε?

Σήμερα 7 μέρες μετά από όλο αυτό που περάσαμε οικογενειακώς έχω να δηλώσω πως είμαστε όλοι καλά και δυνατοί όσο ποτέ άλλοτε. Δεν έχουμε αρρωστήσει ποτέ έτσι και όλοι μαζί! Τρεις από τους τέσσερις βγήκαν off και ευτυχώς να λέμε που άντεξα κι εγώ γιατί αλλιώς το Ρουλάκι δεν θα την γλίτωνε! Θα ερχόταν με το πρώτο αεροπλάνο! Τώρα θα μου πεις γιατί μας τα λες όλα αυτά ρε συ Εύη?

Και σου απαντώ!

• Ο ιός της γρίπης είναι άλλος ένας ιός που κυκλοφορεί και πλήττει πολύ κόσμο. Ο περισσότερος, όμως, δεν το ξέρει είτε γιατί δεν εμφανίζει βαριά συμπτώματα, κοινώς τον περνά ελαφριά, είτε γιατί δεν τον παρακολουθεί κάποιος παθολόγος που θα τον παροτρύνει να κάνε το test. Ακούμε Η1Ν1 και μας πιάνει πανικός. Ακούμε και το χαζοκούτι που τραγικοποιεί τα πάντα με θανάτους και τα συναφή και αμέσως αμέσως τα βάζουμε όλα μέσα σε ένα σακί!

• Ο Η1Ν1 είναι θανατηφόρος ιός για τις ευπαθής ομάδες, οι οποίες ίσως να μην λαμβάνουν και την απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή την στιγμή που πρέπει.

• Το εμβόλιο του Η1Ν1 είναι απαραίτητη προϋπόθεση πλέον για εμάς. Δεν υπάρχει περίπτωση του χρόνου να μην εμβολιαστούμε μικροί μεγάλοι. Μεγάλη μου αφέλεια που δεν το επεδίωξα και φέτος. Κάποια πράγματα δεν χωρούν διαπραγμάτευση παιδιά.

• Όντως, το εμβόλιο δεν καλύπτει όλες τις μορφές του ιού της γρίπης. Σίγουρα, όμως, θα τον περάσει κάποιος που θα προσβληθεί πολύ πιο ελαφριά και λιγότερα επικίνδυνα!

• Όλοι πρέπει να έχουμε έναν οικογενειακό γιατρό που θα μας εμπνέει εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Γιατρός που δεν είναι διαθέσιμος στην ανάγκη σου και την πιο κρίσιμη στιγμή, δεν σου κάνει. Η παθολόγος μας και η παιδίατρός μας πια είναι άνθρωποι δικοί μας. Τους εμπιστευόμαστε και δεν τους αλλάζουμε με κανέναν. Αν διστάζεις να καλέσεις τον γιατρό ένα Σάββατο πρωί ή μια Κυριακή μεσημέρι στην ανάγκη τότε βρες άλλο γιατρό.

Μείνε στο σπίτι

• Το νοσοκομείο δεν είναι πάντα η λύση. Το σπίτι σου είναι πάντα καλύτερη επιλογή στην περίπτωση που έχεις την οικονομική δυνατότητα να φωνάξεις γιατρό στο σπίτι. Όταν κάποιος έχει υψηλό πυρετό θέλει σίγουρα κάποιον από πάνω του να τον προσέχει. Δεν άφησα στιγμή από τα μάτια μου τον άντρα μου και το παιδί μου. Ακόμα και τη νύχτα που κάποια στιγμή έκλεινα τα μάτια μου έβαζα ξυπνητήρι στο δίωρο να τους κοιτάξω. Ποτέ δεν ξέρεις τι ανατροπή μπορεί να πάρει η κατάσταση.

• Μείναμε 7 μέρες στο σπίτι. Δεν ήρθαμε σε επαφή με κανέναν. Ακόμη κι εγώ που δεν αρρώστησα όσες φορές επισκέφτηκα το φαρμακείο, το φούρνο ή το super market φορούσα μάσκα. Αυτό είναι το σωστό και το πρέπον. Οφείλουμε να το κάνουμε όλοι.

Τα παιδιά μου είναι ακόμα στο σπίτι. Ούτε αύριο θα πάνε στο σχολείο. Ούτε μεθαύριο. Θα κλείσουμε 8 μέρες και μετά για να είμαστε απόλυτα σίγουροι πως δεν θα μεταδώσουμε τον ιό.

Το χρονικό του Η1Ν1 στο σπίτι μας! Όσα ζήσαμε και ήθελα να ξέρεις!

Ειδικά τα παιδιά που αναρρώνουν αμέσως μην τα στέλνετε στο σχολείο. Κρίμα είναι. Ας τσατιστούν από την δουλειά αν θα λείψεις άλλη μια μέρα δεν πειράζει. Προέχει η υγεία. Θα μου πεις δεν έχεις που να τα αφήσεις και δεν έχεις βοήθεια και γιαγιάδες να τα κρατάνε. Ούτε κι εγώ έχω. Κανέναν. Εγώ και ο άντρας μου παλεύουμε μόνοι μας. Η μαμά μου θα μας βοηθήσει μόνο στην περίπτωση που αρρωστήσω εγώ. Και σε περιπτώσεις πανδημίας δεν χωρούν δικαιολογίες!

Η επιστροφή στο σχολείο θα γίνει ομαλά γιατί ακόμα είναι και τα δυο εξουθενωμένα! Σίγα σιγά επανέρχεται η όρεξή τους! Το μόνο που δεν έχει αλλάξει είναι η διάθεσή τους για παιχνίδι και σκανταλιά! Ευτυχώς δηλαδή γιατί από ότι λέει η παιδίατρός μας η διάθεση σε μια ασθένεια είναι το παν! Και το πιστεύω ακράδαντα και εγώ! Παράδειγμα ο Φώντας μου χρόνια ολόκληρα!

Να σου πω την πικρή αλήθεια δεν ήξερα αν θα έπρεπε να κάνω αυτό το post! Έπεισαν τον εαυτό μου να μιλήσει και να καταγράψει όσα ζήσαμε γιατί ακούγονται πολλά και δεν έχει βρεθεί ένας να μας πει πως έχουν τα πράγματα τελικά. Πως δεν είναι όλα τραγικά και πως υπάρχει λύση. Ακούμε τη λέξη θάνατος και μας πιάνει αμόκ! Ήθελα πολύ να μοιραστώ μαζί σου το χρονικό του Η1Ν1 στο σπίτι μας! Γιατί θέλω στην περίπτωση που θα χτυπήσει την πόρτα του σπιτιού σου να είσαι πεποισμένη πως θα τα καταφέρεις! Και ας μην έχει βοήθεια από κανέναν. Έχεις την οικογένειά σου που πιστεύει σε σένα! Έχει τους γιατρούς σου. Έχεις εσένα!

Σε μαμαδογλυκοφιλώ!

Εύη.