I left my heart in Thessaloniki

Άλλο ένα post γεμάτο συναίσθημα έρχεται να πάρει την δική του θέση στην αγαπημένη μου στήλη Me, myself and I! Σήμερα θα σου μιλήσω για την Θεσσαλονίκη, ίσως για πολλοστή φορά, μιας και εσύ που με διαβάζεις ξέρεις πως έχει μόλις 4 χρόνια που μένω στην Αθήνα. Η Θεσσαλονίκη μέσα από τα μάτια της ψυχής μου!

Μπορεί για τον καθένα να είναι άλλη μία πόλη, άλλο ένα μέρος γεμάτο τσιμέντο και μία θάλασσα αρκετά μολυσμένη που ώρες ώρες σου προκαλεί δυσφορία. Για μένα είναι η πόλη που γεννήθηκα, μεγάλωσα. Φοίτησα. Ερωτεύτηκα πολλάκις και διάλεξα τον άνθρωπο με τον οποίο θέλησα να κάνω παιδιά! Είναι η πόλη που δεν θα χαθώ ποτέ. Ξέρω κάθε γωνιά και σοκάκι της και αγαπώ πολλά μαγαζιά τριγύρω, με τα οποία έχω δεθεί και συναισθηματικά!

Η Θεσσαλονίκη έχει ιστορία, έχει πολιτισμό, έχει κουλτούρα και νόστιμο φαγητό να γλείφεις τα δάχτυλά σου! Ιστορικά στοιχεία δεν θα διαβάσεις στο δικό μου post! Το Ανθομέλι, όμως, έχει γράψει για αυτήν δύο εξαιρετικά άρθρα και μπορείς να τα δεις εδώ και  εδώ! Μια παλιότερη βόλτα μας στην παραλία και στον Λευκό Πύργο μπορείς να δεις εδώ!

Η παραλιακή, ή αλλιώς η θρυλική Λεωφόρος Νίκης είναι γεμάτη μαγαζιά και ο κόσμος χαίρεται να περπατά με θέα τον Θερμαΐκό, όσο και αν τον στεναχωρεί η κατάληξή του!Πολλά μαγαζιά από αυτά κρατούν δεκάδες χρόνια, όπως το Αχίλλειον, το Route 66, το Kitchen Bar, το Garcon!Η Λεωφόρος αυτή είναι ο πιο γνωστός, πολυσύχναστος και φωτογραφημένος δρόμος της πόλης μου! Τον έχω διασχίσει ένα εκατομμύριο φορές και βάλε, με ένα ποτήρι καφέ Starbucks στο χέρι, μπύρα τα καλοκαιρινά βράδια και ενίοτε καλαμπόκι! Είναι το μέρος που θα ήθελα να αποκτήσω ένα μικρό διαμέρισμα για τα παιδιά μου αν θελήσουν να επιστρέψουν στην γενέτειρά μας!

Η νέα παραλία ήταν ένα έργο που έπρεπε να γίνει εδώ και πολύ καιρό στην πόλη μας! Ο ποδηλατοδρόμος έπρεπε να γίνει. Αν και από ότι πρόσεξα για άλλη μια φορά πολλοί πεζοί ξεχνιούνται και πατούν μέσα σε αυτόν! Αγαπώ πολύ ένα υπαίθριο μπαράκι που έχει ανοίξει κάπου εκεί στα μέσα του δρόμου και σερβίρει καλό καφέ και πολύ πετυχημένα cocktails. Μπορείς να απολαύσεις χαλαρά με την παρέα σου χωρίς να πρέπει να στριμωχτείς σε κάποιο stand ενός μαγαζιού! Αυτή την βόλτα δεν θα την χορτάσω ποτέ. Ούτε εγώ ούτε τα παιδιά μου!

Αν θα μπορούσα να αλλάξω κάτι σε αυτό το κομμάτι του κέντρου μας θα ήταν σίγουρα τα σκουπίδια που βλέπουμε πεταμένα στην άκρη του Θερμαΐκού. Τα τόσα αυτοκίνητα κατά μήκος παρκαρισμένα και τα κλειστά μαγαζιά με τις κατεστραμμένες βιτρίνες! Η κρίση άφησε το στίγμα της σε αυτό τον δρόμο, μιας και κάποιες γωνιές έχουν μείνει άδειες! Γνωστά μαγαζιά έβαλαν λουκέτο και δεν βρέθηκε ακόμη κάποιος επιχειρηματίας να τα αξιοποιήσει!

Η πόλη μου, όμως, δεν το βάζει κάτω ποτέ και έχει νεολαία που την στηρίζει! Επίσης, θα ήθελα να πάψουν να πουλάνε μαλλί της γριάς γιατί τα παιδιά μου το ζητούν όποτε φτάνουμε εκεί και πάντα μα πάντα καταλήγουμε να έχουμε παντού πάνω μας κολλημένη ζάχαρη με χρώμα!😏

Αυτό που θα ήθελα να βλέπω πιο συχνά στην παραλία μας είναι μία Έκθεση Βιβλίου! Έχω συνδέσει αυτό το γεγονός με την παραλιακή μας και όλως παραδόξως όποτε διοργανώνεται, η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου, συνήθως βρέχει! Εμείς οι Θεσσαλονικείς το έχουμε κάνει και σλόγκαν αυτό! Ωστόσο, φημιζόμαστε για αυτήν και χαίρομαι πολύ για την σπουδαιότητά της που έχει σε κάθε επίπεδο!