Εσύ που με διαβάζεις, σχεδόν από την αρχή, ξέρεις πως την Θεσσαλονίκη την αγαπώ μιας και η καταγωγή μου είναι από εκεί. Είναι η πατρίδα μου κι ας είμαι ήδη 3 χρόνια στην πρωτεύουσα. Εδώ και μέρες βρίσκομαι στο πατρικό μου και οι μέρες κυλούν τόσο αβίαστα, όσο ποτέ άλλοτε. Τα παιδιά μου περνούν ποιοτικό χρόνο με την υπόλοιπη οικογένεια και οι βόλτες μας στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης είναι σχεδόν καθημερινές. Σήμερα θα σε πάρω βόλτα σε ένα ιστορικό σημείο της πόλης, το οποίο την χαρακτηρίζει! Πάμε μια βόλτα στον Λευκό Πύργο Θεσσαλονίκης.
Μια μικρή παρένθεση σχετικά με τις διακοπές μας στο χωριό και κοντά στην οικογένειά μου!
Η εβδομάδα που μας πέρασε είχε λίγο από όλα. Οι μέρες μας στο χωριό και στη Θεσσαλονίκη κυλούν όμορφα. Τώρα που πλησιάζει το party του Ντίνου είμαστε σε διαρκή αναζήτηση μαζί με την αδερφή μου για το θέμα, τη διακόσμηση και τον μπουφέ. Τα παιδιά παίζουν στην αυλή, στο δρόμο, στο πάρκο. Όλη η γειτονιά μια παρέα. Αυτό είναι ένα από τα καλά του χωριού. Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς θα το πάρουμε απόφαση να γυρίσουμε πίσω στην τρέλα της Αθήνας.
Πάμε μια βόλτα στον Λευκό Πύργο Θεσσαλονίκης
Οι Κυριακές μας που δεν έχουν θάλασσα, έχουν σίγουρα βόλτες χαλαρές σε όμορφα μέρη της πόλης. Μια βόλτα από αυτές ήταν στο πασίγνωστο και τόσο σημαντικό Λευκό Πύργο. Ο αδερφός μου είχε την ιδέα να περπατήσουμε στο κέντρο και έπειτα να κατηφορίσουμε παραλιακά στην Λεωφόρο Νίκης. Δεν περιοριστήκαμε μόνο σε περπάτημα γύρω από τον Λευκό Πύργο αλλά πληρώσαμε είσοδο για να ανακαλύψουμε το εσωτερικό του! Ήξερες ότι λειτουργεί ως Μουσείο τα τελευταία χρόνια;
Λίγα λόγια για τον πεζόδρομο επί της παραλιακής
Ο πεζόδρομος με θέα τον Θερμαϊκό ενδείκνυται για πολύωρο περπάτημα. Οικογένειες με παιδιά, ηλικιωμένοι και νέα παιδιά απολαμβάνουν περίπατο ή ποδηλατάδα. Εξοπλισμένος με παγκάκια, ποδηλατόδρομο, μικρούς πωλητές που πουλούν δροσερό νερό για όσους δεν έχουν πάρει μαζί τους, τετραθέσια ποδήλατα για οικογενειακή ποδηλατάδα ή με την παρέα σου, πάγκους με πασατέμπο και καλαμπόκι και φυσικά μαλλί της γριάς.
Πάμε μια βόλτα στον Λευκό Πύργο Θεσσαλονίκης
Νομίζω ότι τα πιο έγκυρα γκάλοπ πρέπει να γίνονται σε αυτό το μέρος της Θεσσαλονίκης. Όλες οι ηλικίες βρίσκονται εκεί και όλες οι κοινωνικές τάξεις. Εξίσου ωραίοι είναι και οι κήποι στο βάθος προς το Ποσειδώνιο, οι οποίοι είναι γεμάτοι με λουλούδια, βατραχάκια, λιμνούλες.
Ο Μέγας Αλέξανδρος δίπλα στον Λευκό Πύργο
Το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου καλά κρατεί, ώστε να μας θυμίζει την ιστορία μας, όσο και αν θέλουν οι υπόλοιποι των Βαλκανίων να μας κάνουν να την ξεχάσουμε. Σταθήκαμε εκεί γύρω του και κουβεντιάσαμε λιγάκι. Τα ανίψια μου μας βοήθησαν να φρεσκάρουμε λιγάκι τη μνήμη μας, μιας και έχουν πιο φρέσκια την ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο μυαλό τους.
Εκείνη την ημέρα για καλή μας τύχη, πίσω από αυτό στήθηκε ένα πατάρι και φιγούρες Ποντίων ξεπρόβαλαν. Έτοιμοι να το τραντάξουν τα τσαρούχια τους. Αισθανθήκαμε μεγάλη περηφάνια όταν αντικρίσαμε το χορευτικό εκεί πάνω και δεκάδες ανθρώπων να σταματάνε τη βόλτα τους ώστε να τους απολαύσουν. Φαντάσου πόση περηφάνια ένιωθαν αυτοί που βρίσκονταν εκεί πάνω, αγέλαστοι, σοβαροί και αλάθητοι. Μια παρέα τουριστών, μάλιστα, δεν σταμάτησε να τραβάει βίντεο και φωτογραφίες. Σίγουρα τους έκανε εντύπωση η φορεσιά τους και κάποιες από τις φιγούρες τους. Από τα λίγα Γερμανικά που ξέρω αυτό κατάλαβα!
Συνεχίζοντας παραλιακά πέσαμε επάνω στην έκθεση βιβλίου. Ίσως ήταν η μόνη φορά που πήγα βόλτα στην Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης και δεν έβρεχε. Μια ατυχία την έχουμε κάθε χρόνο. Μάλιστα ήταν η τελευταία μέρα που θα βρίσκονταν εκεί όλοι αυτοί οι εκδοτικοί οίκοι και τα πιο γνωστά βιβλιοπωλεία της πόλης. Πήρα ένα μυθιστόρημα που έψαχνα από καιρό, αλλά και τη νέα συλλογή του Ευγένιου Τριβιζά για χίλιες και μία καληνύχτες με τα παιδάκια μου.
Πάμε μία βόλτα στο εσωτερικό του Λευκού Πύργου
Ξεκινήσαμε από την κορυφή και συμφωνήσαμε ότι κατεβαίνοντας θα σταματάμε στον κάθε όροφο ώστε να διαβάσουμε λεπτομέρειες της Ιστορίας. Απολαύσαμε τη θέα και αποθανατίσαμε τις στιγμές με τον αδερφό μου και τις οικογένειές μας. Μαγεία, ομορφιά, θάλασσα, αεράκι Θεσσαλονικιώτικο και ιστορία. Ιστορία καλά κρυμμένη σε κάθε σοκάκι του κέντρου και του λιμανιού.
Κατεβαίνοντας σκαλί σκαλί προσεκτικά, ανακαλύψαμε σπουδαία πράγματα για την πόλη μας που δεν τα είχαμε ακούσει ή διαβάσει.
Τι θα δεις μέσα στον Λευκό Πύργο
- πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τα παλιά χρόνια
- όλους αυτούς τους ήρωες, οι οποίοι έχυσαν το αίμα τους για την απελευθέρωση της πόλης μας.
- την δραχμή μας αλλά και το πονεμένο € Ευρώ.
- τους πιο πολυσύχναστους δρόμους του κέντρου με φωτογραφικά ντοκουμέντα που θα μείνουν στην ιστορία της πόλης.
- μια ταινία σε φιλμ παλαιού τύπου με εικόνες του λιμανιού και της Αριστοτέλους.
- εικόνες από τον τότε Τύπο της πόλης.
- τη ζωή στη Βυζαντινή Θεσσαλονίκη.
- στοιχεία για το εμπόριο.
- διάσημα εστιατόρια και καφέ.
Άφησα αυτήν την εικόνα για το τέλος, γιατί μου προξένησε μεγάλο δέος και περιέργεια για το πώς ήταν τα χρόνια εκείνα. Οι φωτογραφίες έβγαιναν μόνο ασπρόμαυρες και τα παιδιά κυκλοφορούσαν μόνα τους ανέμελα χωρίς το φόβο των γονιών μην τυχόν τα αρπάξει κανείς ή οτιδήποτε άλλο τέλος πάντων.
Επιστρέψαμε σπίτι μας με τις καλύτερες εντυπώσεις. Θα επιδιώξω να το επισκεφτούμε ξανά όταν ο Ντίνος και η Stacy θα είναι στην κατάλληλη ηλικία ώστε να απομνημονεύσουν την ιστορία της πόλης που αποτελεί μέρος της Ελλάδος.
Ελπίζω να σου άρεσε η βόλτα μας στον Λευκό Πύργο.
Σε μαμαδογλυκοφιλώ.
Εύη.
