Blogging: Η χρυσή εποχή που περιμένουμε ακόμα

Αγαπημένοι μου αναγνώστες γεια σας. Πάει καιρός από τότε που έχω να σας γράψω στη στήλη μου Εγώ ή αλλιώς Me, myself and I, μια στήλη η οποία ακόμα δεν έχει βρει τον τίτλο που της ταιριάζει. Σήμερα, θα κάνω μια αναδρομή στο παρελθόν και σε κάποιες αναρτήσεις που έχετε αγαπήσει πολύ, οι οποίες είναι ψηλά στις λίστες αναγνωσιμότητας. Θα κοιτάξω πίσω στα χρυσά χρόνια της blogoσφαιρας, τότε που δεν υπήρχαν άλλα SoMe. Αυτή εδώ η ανάρτηση θα είναι μια ωδή στο BLOGGING. Το καλό, το γνήσιο, το σωστό, το ορθόδοξο. Ίσως, γκρινιάξω λίγο για ένα όνειρο που το κατάπιε το Instagram, αλλά δεν πειράζει. Blogging: Η χρυσή εποχή που περιμένουμε ακόμα στην Ελλάδα. Σε ποια πλατφόρμα χάθηκε όλη η μαγεία του Blogging άραγε;

Σε ποια πλατφόρμα χάθηκε όλη η μαγεία του Blogging άραγε;

Αυτή τη στιγμή σου γράφω από το γραφείο μου. Κατάφερα με πολύ κόπο να αποκτήσω δική μου γωνιά στο σπίτι. Το δικό μου γραφείο, τον δικό μου υπολογιστή, τα προσωπικά μου αντικείμενα. Ήθελα πολύ να διεκδικήσω το δικό μου χώρο στο σπίτι, με δυο παιδιά και ήδη ένα γραφείο του Δημήτρη έξτρα στο καθιστικό. Τα παιδιά μου ξέρουν πόσο πολύ το ήθελα και πια, ο χώρος αυτός έχει το άβατο. Είναι της μαμάς και το σέβονται.

59+1 πράγματα που δεν ήξερες για μένα

Λίγες σκέψεις

Τις τελευταίες ημέρες είμαι πολύ σκεπτική όσον αφορά το blog και αν πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει με την επαγγελματική του ιδιότητα. Το ενδιαφέρον έχει πάει προς το Instagram. Έπειτα, ήρθε η εποχή του Tik Tok και της ταχείας εξέλιξης των πραγμάτων. Εύκολη αναπαραγωγή, χωρίς κείμενο, μόνο βίντεο που τρέχει και δεν γυρίζει πίσω με τίποτα. Σχεδόν μηδενικό σε αξία περιεχόμενο, ένα συνεχές τηλεμάρκετινγκ, από βιβλία μέχρι self test για τον κορονοϊό. Μαχαιριά στην καρδιά για εμάς τους ρομαντικούς της γραφής και της ανάγνωσης. Βέβαια, στα SoMe αυτά, είμαι απλά φιλοξενούμενη. Αύριο αν θέλουν με πετούν έξω. Από το σπίτι μου, όμως, το www.mamasnpapas.gr δεν με βγάζει κανείς. Έχω πληρωμένο αέρα αλλά και πνευματικά δικαιώματα! Να, μια τεράστια διαφορά!

Η meta-blog εποχή έφτασε

Πού να χωρέσει μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό ένα blog, που θα σε βάλει να διαβάσεις ένα μακροσκελές κείμενο, καμιά φορά χωρίς πολλές εικόνες και ίσως με ένα θέμα που δεν σε αφορά άμεσα ή απαραίτητα.

Πρώτα είχαμε να αντιμετωπίσουμε όσους-ες αντέγραφαν τα blog μας, τις ιδέες μας, τις φωτογραφίες μας και τα κείμενά μας! Μετά τον ίδιο μας τον εαυτό!

Θα προσπαθήσω να βάλω σε μια σειρά όλα όσα σκέφτομαι. Δύσκολο βέβαια, δεν στο κρύβω.

Αρχικά, όλοι ήθελαν να γίνουν bloggers, ενώ οι προϋπάρχοντες προσπαθούσαμε να πληρωθούμε για τη δουλειά μας. Αφού μπορεί αυτή ή αυτός γιατί όχι και εγώ, έλεγαν. Κάπως έτσι ξεκίνησαν οι win to win συνεργασίες. Οι αναγνώστες μας έγιναν “συνεργάτες” ή μήπως ανταγωνιστές (;) που μας ζητούσαν τις επαφές μας από τις εταιρείες. Και δεν πρέπει να έχουν παράπονο, τις δίναμε απλόχερα τα πρώτα χρόνια. Ώσπου, μια μέρα σταμάτησαν να μας μιλούν και έριχναν λάσπη από πίσω μας σε όσους δεν ήξεραν. Αλλά κάποια στιγμή αυτοί που δεν ήξεραν θα έμαθαν στην πορεία, διότι ο άνθρωπος σπάνια αλλάζει. Τα blogs ξεπηδούσαν σαν τα μανιτάρια και άκρως υποψιασμένα πια. Από το πρώτο κλικ με τεχνική υποστήριξη, όχι σαν εμάς που διαβάζαμε ώρες ολόκληρες για καλύτερο SEO και πώς να βγαίνεις πρώτος στην οργανική.

Κάποτε με ρωτούσαν με τι ασχολείσαι; Απαντούσα είμαι momblogger. Αφού με κοιτούσαν σαν εξωγήινο για κάποια δευτερόλεπτα, μετά ήθελαν να μάθουν περισσότερα. Κάπως έτσι τους κέντριζα το ενδιαφέρον και τους έκανα αναγνώστες. Εννοείται, ότι το blog το διαβάζει όλη η οικογένειά μου, οι φίλοι μου και όσοι με αγαπούν από τον κοντινό μου περίγυρο.

Στο μεταξύ, το κοινό μου μεγάλωνε και πολλές αναρτήσεις μου γινόντουσαν viral χωρίς να το καταλαβαίνω! Όπως αυτή που είχα γράψει για τον Η1Ν1 αλλά και εκείνη που πολλοί διάβασαν αλλά ελάχιστοι κατάλαβαν για τη ΔΕΠΥ. Από την άλλη, συνέχιζα να γράφω προσωπικές αναρτήσεις. Είχα πολλά να πω και να μοιραστώ. Οι αναρτήσεις που έχω γράψει για τον μπαμπά μου είναι οι πιο πολυδιαβασμένες! Μου έχετε κάνει τις μεγαλύτερες διαδικτυακές αγκαλιές μέσα από αυτές!

11 χρόνια μακριά σου

Μετά τους wanna be bloggers ήρθαν οι Instagrammers- Influencers

Έπειτα, έφτασε το Instagram και όλοι ήθελαν να γίνουν Instagrammers και να κάνουν unboxing το βιβλίο, την κρέμα, το βρεφικό γάλα. Πάλι στα πλαίσια barter συνεργασιών, διότι πολλοί είχαν και τη θέση στο Δημόσιο. Δεν τους ένοιαζε αν θα βγάλουν χρήματα. Δεν ήταν λίγοι που μου το είπαν αυτό. Ήθελαν να ξέρουν το “to know how” ρε παιδάκι μου. Εμείς από την άλλη, πάλι διεκδικούσαμε μια θέση στον ήλιο. Πάλι με το μπλοκάκι στο χέρι.

Τέλος, ήρθε το Tik Tok και τίναξε την μπάνκα στον αέρα. Τα ισοπέδωσε όλα. Όλοι έχουν views, στατιστικά στα ύψη δείχνοντάς σου πολλές φορές το απόλυτο τίποτα. Το έχω δει στην τελευταία βλακεία που έχει ανεβάσει το παιδί μου μέχρι και εγώ η ίδια. Κάτσε εσύ μετά και στίβε το μυαλό σου να σκεφτείς τι θα γράψεις. Πώς θα το γράψεις ή πώς θα το ντύσεις όμορφα με εικόνες. Να έχει καλή σύνταξη, ορθογραφία και τα λοιπά και τα λοιπά. Ταυτόχρονα, να προσπαθείς να μάθεις τη νέα κινεζοπλατφόρμα, διότι οι συνεργάτες σου ζητούν παρουσία και εκεί!

Μετά, σκέφτομαι… ευτυχώς, πρόλαβα λίγη από τη μαγεία του ορθόδοξου blogging!

Τα πρώτα, τα αθώα χρόνια με link parties, με guest posts και τα άπειρα σχόλια μέσα στις αναρτήσεις μας. Σχόλια από μαμάδες που ζούσαν το ίδιο με εμάς. Με γονείς που είχαν ίδιες ανησυχίες. Γράφαμε, απαντούσαμε στα μηνύματα και στις ερωτήσεις. Υπήρχε από πίσω μια κοινότητα δεμένη με συναντήσεις, αλληλοβοήθεια όταν κάποιος είχε ανάγκη. Όταν για παράδειγμα είχε καεί το σπίτι μιας γυναίκας από το χώρο του blogging, όλες μαζί βρήκαμε τρόπο. Ή τέλος πάντων προσπαθήσαμε. Τα chatrooms είχαν πάρει φωτιά, αλλά και οι αλυσίδες στα mail μας.

Κάναμε αρκετά οι Mombloggers της Ελλάδας

Διοργανώναμε picnic και οι Mombloggers της Ελλάδας είχαν φωνή, είχαν βήμα. Έβγαιναν στην τηλεόραση, στις πρωινές εκπομπές, στο ραδιόφωνο. Υπήρχε ζήτηση, διότι είχαμε engagement. Και έχουμε ακόμη, βέβαια. Είμαστε αληθινές, με περιεχόμενο δικό μας, δείχνουμε την καθημερινότητά μας. Λέμε την αλήθεια μας, αφιλτράριστη καμιά φορά που μας φαίνεται ότι ξεφεύγουμε. Διότι έχουμε και οικογένειες να σκεφτούμε πίσω από εμάς. Δίχως χορηγούς καμιά φορά, φωτογράφους και badget.

Το πρώτο picnic Ελληνίδων momblogger

Από την άλλη, μια φορά διοργανώσαμε απίστευτη βραδιά κρασιού! Πολύ κους κους, με πετυχημένες συνεντεύξεις και άπειρα σχέδια για το μέλλον! Τότε, όλες σχεδόν είμασταν ανυποψίαστες. Δεν γνωρίζαμε απαραίτητα τι μας περιμένει. Ούτε τι επαφές έχει η καθεμία. Ο κόσμος, όμως, ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι πολύ μικρός και όλα μαθαίνονται. Και κάπως έτσι ξεκινά η κατρακύλα. Μεγάλες προσδοκίες, κρυφές συνομιλίες με λόγια και ανακρίβειες. Λυκοφιλίες και σχέσεις για το θεαθήναι. Δεν ήταν όλες οι σχέσεις έτσι, δεν θέλω να αδικήσω κάποιον. Επίσης, μετά λύπης συνειδητοποιώ ότι οι μισές και παραπάνω που βλέπω τώρα στις φωτογραφίες, δεν γράφουν άλλο. Έχουν αποχωρήσει ή μάλλον εξαφανιστεί.

#Bloggers_WineNight 2016!!!

Επιπρόσθετα, κόψαμε πίτα, τρις για την ακρίβεια, για το καλό του νέου χρόνου, με δώρα, χορηγούς και εκπλήξεις. Νέο αίμα στην σφαίρα, πιο έτοιμο, λιγάκι πιο δροσερό και σίγουρα με πιο ”επιθετικό marketing”. Εδώ μπορείς να δεις φωτογραφικό υλικό! . https://www.instagram.com/p/B8ZcCQ7pFEt/?utm_source=ig_web_copy_link

Blogging: Η χρυσή εποχή που περιμένουμε ακόμα στην Ελλάδα

Και ενώ εμείς οι mombloggers στην Ελλάδα συνεχίζαμε με το σταυρό στο χέρι και προσπαθούσαμε να βρούμε τα πατήματά μας διεκδικώντας εισόδημα, οι bloggers του εξωτερικού είχαν ήδη θησαυρίσει προ πολλού. Είχαν ήδη στήσει εταιρείες, δικές τους επιχειρήσεις με δικά τους προϊόντα. Μόλις, πήγε κάτι να γίνει και σε εμάς ήρθαν οι διάσημοι παρουσιαστές- δημοσιογράφοι- ηθοποιοί- τραγουδιστές, που έγιναν bloggers και φυσικά οι εταιρείες στράφηκαν εκεί για έμμεση διαφήμιση. Μετά ακολούθησαν απειλητικά τα SoMe! Φτου και από την αρχή, λοιπόν.

Ας έρθουμε τώρα στο σήμερα..

Αρχικά, να σου πω για ακόμη μια φορά ότι το blog μου το αγαπώ πολύ! Και εσύ που έχεις επαφή μαζί μου, το ξέρεις αυτό. Είναι το σπίτι μου, όπου μπορώ να γυρίζω σε αυτό όποτε μπορώ, να ξεκουράζομαι και να αναπολώ. Γεμίζει η ψυχή μου όταν γράφω εδώ ή όταν διαβάζω παλιότερες αναρτήσεις.

Αλήθεια έχεις διαβάσει ποτέ την σελίδα μου ”About” ή αλλιώς ”Σχετικά με εμένα”; Σκέφτομαι, να την ανανεώσω λιγάκι, αλλά προλαβαίνεις να ρίξεις μαι ματιά.

Μου λείπουν πολύ οι ημέρες που έγραφα πιο ανέμελα και για τα καθημερινά που μας απασχολούσαν. Βέβαια, πολλές αναρτήσεις από το 2014 που άρχισα να γράφω δεν υπάρχουν δημόσια πια. Τις ”έκρυψα”, διότι από τότε μεγάλωσε πολύ η παρέα μας και δεν ένιωθα άνετα να υπάρχουν στον αέρα. Από την άλλη, μου λείπει πολύ η σύνδεση που είχα με πολλούς αναγνώστες. Οι συνομιλίες μας ήταν για εμένα κινητήριος δύναμη τα πρώτα χρόνια και συνεχίζουν να είναι μέχρι σήμερα.

Θα με ρωτήσεις εύλογα, ”μα καλά, ρε Εύη, γιατί δεν συνεχίζεις να γράφεις με τον ίδιο ρυθμό που έγραφες παλιότερα;” Θα σου απαντήσω το εξής με απόλυτη ειλικρίνεια: ‘‘oι υποχρεώσεις της οικογένειας καθώς μεγάλωσαν τα παιδιά αυξήθηκαν πάρα πολύ, όπως επίσης και οι ώρες εργασίας μου εκτός σπιτιού. Από την άλλη, αισθάνομαι ότι δεν έχω να πω κάτι πολύ σημαντικό καμιά φορά και έτσι πολλές αναρτήσεις μένουν στα Προσχέδια μόνο. Τουλάχιστον 17 σε αναμονή! Τέλος, είναι πολλές οι συνεργασίες που έχω στο Instagram πια, aka υποχρεώσεις, που όντως δεν μένει χρόνος για το blog.’ Όπως και οι συνεργασίες που έχω στο blog, οπότε διοχετεύω εκεί τον χρόνο για το blog.”

Η Βασιλεία του Instagram

Αρκετοί από εσάς, έχετε έρθει στην παρέα του mamasnpapas στο Instagram. Διατηρούμε εκεί επικοινωνία και είναι ακόμα πιο άμεσο και πιο αληθινό. Το παραδέχομαι. Το Instagram μας έχει φέρει πιο κοντά μέσα από τα καθημερινά stories που ανεβάζω, αλλά και τα LIVE streaming που κάνω καμιά φορά. Το βίντεο και η live εικόνα είναι πάντα πιο δελεαστική από ένα κείμενο.

Δεύτερον, να πω ότι το μέσο αυτό το αγαπώ. Εκεί ανέβηκε ο πήχης των καλών φωτογραφιών. Τρίτον, η δημιουργία των καθημερινών εικοσιτετράωρων stories ήταν επαναστατική. Αμεσότητα με το κοινό μας και επαφή ανά πάσα στιγμή.

Δεν γκρινιάζω για την εξέλιξη των πραγμάτων. Αυτό που με απασχολεί, κυρίως, είναι τι μέλλει γενέσθαι για το blog, το οποίο έχει έξοδα για να είναι στον αέρα. Τίποτα δεν είναι free! Επίσης, τα στατιστικά δείχνουν ότι, δυστυχώς, το ενδιαφέρον του κόσμου έχει στραφεί αλλού!

Blogging: Η χρυσή εποχή που περιμένουμε ακόμα

Και τελικά πού πήγε όλη η μαγεία που έκρυβε μέσα της το Blogging; Θα απαντήσω ως Εύη που ζει και αναπνέει μόνο για τη θετική πλευρά της ζωής και όχι για τη μίζερη.

Πουθενά δεν πήγε, ούτε εξαφανίστηκε. Είναι ακόμα καλά φυλαγμένη μέσα μου, για αυτό και σήμερα είμαι εδώ και σου γράφω. Η ώρα είναι ήδη πολύ αργά, αλλά εμένα τα δάχτυλά μου έχουν πάρει φωτιά να σου γράφω. Να σου λέω τον πόνο μου, τις ανησυχίες μου. Όπως ακριβώς, όταν πρωτοξεκινήσαμε μαζί το 2014. Μόλις είχα ακολουθήσει τον Δημήτρη στην Αθήνα, παρατώντας ”κυριολεκτικά” επάγγελμα και οικογένεια 600 χιλιόμετρα μακριά. Μόλις είχαμε γεννήσει την #queenstacey και ο Ντίνος ήταν πολύ μικρός. Είχα πολύ ενέργεια και όρεξη για επικοινωνία και δημιουργία.

Το Blogging με βοήθησε πολύ. Γνώρισα κόσμο στην Αθήνα και ανακάλυψα νέες πτυχές του εαυτού μου, όσον αφορά την επικοινωνία αλλά και τις δημόσιες σχέσεις. Βρήκα φίλους και πήρα πολλά μαθήματα. Εξελίχτηκα επαγγελματικά αλλά και σε ανθρώπινο επίπεδο. Αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους που παραμένω αθεράπευτα blogo-ρομαντική!

Το 2023 το mamasnpapas θα κλείσει 9 χρόνια λειτουργίας. Εννέα χρόνια χαράς, δημιουργίας, μοιράσματος και προσωπικής ανάπτυξης! Πολλοί είναι δίπλα του μέχρι και σήμερα. Άλλοι αποχώρησαν ησύχως.

Ταπεινά ευγνώμων για όλους και για όλα, διότι αυτά είναι μαθήματα ζωής που μόνο θετικό πρόσημο έχουν στο τέλος!

Θα κλείσω με γενέθλιο mood και αναγέννησης, λοιπόν, με την ελπίδα να συνεχίζω να βρίσκω νόημα και σκοπό σε αυτό εδώ το υπέροχο blogoσπιτάκι μου που με τόσο κόπο έχω χτίσει και συντηρήσει τα εννέα αυτά χρόνια.

Once a Blogger, Always a Blogger! Έχω δώσει όρκο τιμής ένα απόγευμα σε ένα τσάι party με τα παιδιά μου φτιάχνοντας σπιτική άμμο!

With Love & Respect,

Evi.