Πως γίνεται ένας τζίτζικας που η μουσική είναι τόσο χαρακτηριστική να είναι φάλτσος? Και πως γίνεται ένα μυρμήγκι που όλο το καλοκαίρι είναι σε αναζήτηση φαγητού τριγύρω για τον κρύο χειμώνα να είναι τυφλό? Αυτές οι ερωτήσεις ίσως να απαντηθούν στο βιβλίο που θα σου μιλήσω σήμερα εδώ στη στήλη μου με το παιδικό βιβλίο. Το μόνο σίγουρο είναι πως η Μικρή Σελήνη συνεχίζει να μας εκπλήσσει με τις επιλογές της και να εμπλουτίζει ευχάριστα την παιδική βιβλιοθήκη μας! Παβ, ο φάλτσος τζίτζικας και η περιπέτεια με τα τυφλά μυρμήγκια.
Ο Παβ (από το Παβαρότι?), ο φάλτσος τζίτζικας
Ο Φώτης Δούσος, έγραψε τα απομνημονεύματα ενός τζίτζικα, που θέλει να ζει το σήμερα με πάθος, που δεν αγωνιά καθόλου για το τι θα φάει όλο το χειμώνα, που του αρέσει η μποέμικη ζωή, η ανεμελιά και να κάνει όνειρα! Ο Παβ, όμως, ο τζίτζικας, βγήκε φάλτσος. Και έτσι δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά που κάνουν όλοι οι τζίτζικες. Να τραγουδά δηλαδή για να βγάλει το ψωμί του. Ήταν, όμως, ένα τζιτζίκι που δεν τα παρατάει εύκολα και γι αυτό επέλεξε να βελτιώσει τις μουσικές του ικανότητες ύστερα από πολλά άσχημα σχόλια και συμπεριφορές που έλαβε όσες φορές τραγούδησε.
Η περιπέτεια ενός αισιόδοξου και επίμονου τζίτζικα
Ο Παβ είναι αποφασισμένος να φτιάξει την μουσική που κρύβει μέσα στο θώρακά του. Χρειάζεται έναν καλό δάσκαλο και θα τον βρει κάπου μέσα στο φαλακρό βουνό. Ο γερόλυκος Λυκάων είναι μεγάλος δάσκαλος μουσικής με τρομερή φήμη για την Τέχνη του. Το μικροσκοπικό τζιτζίκι τολμά και πηγαίνει να τον συναντήσει. Ο γέρος Λυκάων ζητά ως αντάλλαγμα το χρυσό σπυρί από την Αφρική. Και ο Παβ είναι αποφασισμένος να του το φέρει με τη βοήθεια των αποδημητικών πουλιών. Πάρα τις γκρινιάρες χήνες, το αιμοβόρο φυτό που ερωτεύτηκε παράφορα και εκείνο θέλησε να το φάει και τη μύγα Τσε που του έσωσε τη ζωή. Θα φτάσει στην Αφρική με όποιο κόστος γιατί βαθιά μέσα του κρύβεται η φωνή της μαμάς του που πάντα πίστευε σε εκείνον.
Το χρυσό σπυρί
Ταξίδεψε, περιπλανήθηκε, κουράστηκε, κινδύνεψε, ερωτεύτηκε αλλά το βρήκε το χρυσό σπυρί σύμφωνα με τον δάσκαλό του ο Παβ. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του θεωρούσε πως δεν είχε βρει τίποτα. Κι όμως κατάφερε να το βρει και να το φυλάξει καλά μέσα στην τζτισικίσια του καρδιά.
Η εικονογράφηση της εικαστικού Αγγελικής Μπόζου ταιριάζει απόλυτα με την απλή και λιτή γραφή του Φώτη Δούσου. Ένα στοιχείο που έκανε εντύπωση στον Ντίνο ήταν και η γραμματοσειρά. Του φάνηκε πιο παιχνιδιάρικη και ευανάγνωστη. Τα σκίτσα όμορφα και ζωηρά δίνοντας μια ακόμη πιο ευχάριστη νότα στην ανάγνωση.
Μου άρεσε πολύ η συνέντευξη που έδωσε ο Φώτης Δούσος στο Talk. 24 ώρες μπαμπάς. Εκτός από μπαμπάς είναι και συγγραφέας, θεατρολόγος και καλλιτεχνικός διευθυντής της ομάδος Hippo Theatre Group.
Εδώ μπορείς να δεις περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο.
Σε μαμαδογλυκοφιλώ.
Εύη
