Τα απογεύματά μας αυτές τις μέρες έχουν αποκτήσει άλλο ενδιαφέρον! Ενώ μέχρι τώρα δεν μαζευόμασταν από το πάρκο με τους φίλους μας τώρα πια προτιμάμε (κάποιες φορές) να αξιοποιούμε διαφορετικά τον ελεύθερο χρόνο μας στο σπίτι! Όταν μάλιστα υπάρχει διάθεση για messy play τότε ανάβουν τα αίματα και ποιος να σταματήσει τα μικρά μου munchkins!..
Λερωθήκαμε πολύ, καθαρίσαμε πολύ..Σημασία έχει όμως ότι το ευχαριστηθήκαμε ακόμα περισσότερο!..
Fingers paintings λοιπόν και λέμε να το κάνουμε πιο συχνά από όσο παλιότερα!
Την ιδέα την είχε ο Ντίνος εξαρχής!
– ”Μαμά θυμάσαι το καλοκαίρι που ζωγραφίζαμε στο μπαλκόνι και διασκεδάζαμε πολύ?” (μπορείς να δεις εδώ)
– ” Το θυμάμαι πολύ καλά! Βέβαια τώρα δεν έχει την κατάλληλη θερμοκρασία ώστε να βγούμε έξω να ζωγραφίσουμε. Κάνει ψύχρα όσο να’ ναι.”
– ” Μήπως έχει την κατάλληλη θερμοκρασία να ζωγραφίσουμε εδώ μέσα?.. (φοβερός καταφερτζής!)
Και κάπως έτσι στρώσαμε τις τέμπερες και τις δακτυλομπογιές μας, βγάλαμε τα χαρτόνια μας και κάποια από τα πινέλα μας.. Αυτά τα 3 υλικά χρειαστήκαμε και μπόλικη φαντασία.
Το χτεσινό μας θέμα αφορούσε τις κοτούλες. Η δασκάλα στο σχολείο τους γέννησε το ερώτημα στο μυαλό αν κάνει η κότα το αυγό ή το αυγό την κότα… Και όπως καταλαβαίνεις το θέμα συζήτησης πίσω στο σπίτι ήταν ότι έχει να κάνει με τις κοτούλες.. Ξεκινήσαμε από τις κοτούλες της καλής μου γιαγιάς και φτάσαμε στο κοτοπουλάκι που αγοράζουμε από τον κρεοπώλη μας και το κάνουμε σουπίτσα ή κοκκινιστό!..Κάπου εκεί ενδιάμεσα πρότεινα στον Ντίνο να βουτήξει το χέρι του στο χρώμα (καφέ) και να αφήσει το αποτύπωμά του στο χαρτί. Ήταν μια ιδέα που είχα δανειστεί από εδώ, του την είχα δείξει και ήταν ζήτημα χρόνου να την κάνουμε.
Βουτήξαμε τα χέρια μας καλά καλά στο χρώμα όλο ευχαρίστηση και αμέσως μετά ακουμπήσαμε στο χαρτί!
Μεγαλύτερη ευχαρίστηση ένιωσε η Stacy.. Της αρέσει να βουτάει γενικότερα παντού το δαχτυλάκι της με κρυμμένη ενοχή στο ματάκι της μιας και αμέσως κοιτάει να δει αν την βλέπω..Εγώ κάνω πως δεν είδα κάτι και εκείνη απλά συνεχίζει να βουτάει όλο περιέργεια!
Φτιάξαμε, λοιπόν, δύο ωραίες κοτούλες. Τις βάλαμε και ματάκια και λίγο χρώμα στα φτερά τους έτσι για περισσότερη τσαχπινιά..
Συνεχίσαμε λίγο αργότερα εγώ με τον Ντίνο, μιας και η μικρή προτίμησε να παίξει με τις κούκλες της..
Φτιάξαμε ένα δέντρο! Το δικό μας φθινοπωρινό δέντρο!Ο κορμός του είναι το χέρι του Ντίνου και τα κλαδιά τα δάχτυλά του.. Έπειτα του με λίγες πινελιές σχημάτισε μερικά μοβ φύλλα και ζωγράφισε με κηρομπογιές το υπόλοιπο background!
Μας αρέσει πολύ η ζωγραφική. Ο Ντίνος όταν είναι στεναχωρημένος θέλει να ζωγραφίζει. Πολύ πιθανόν γιατί εκεί μπορεί να εκτονωθεί!
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω ότι είμαι απόλυτα ενθουσιασμένη με την φετινή μας δασκάλα! Είναι εξαιρετική στο εκπαιδευτικό της έργο! Έχουν περάσει μόλις 2 εβδομάδες και το παιδί έχει αρχίσει να αφομοιώνει πολλά! Το γεγονός, δε, ότι έχει καταφέρει να εκτονώνει τον θυμό του στο χαρτί και όχι στο πάτωμα χτυπώντας τα πόδια του με έχει εκπλήξει!Χτες, μάλιστα ακούγαμε μουσική και χορεύαμε.. Η Stacy, ήθελε να έχουμε την ένταση πιο ανεβασμένη από το συνηθισμένο και χόρευε ασταμάτητα. Ο Ντίνος της πρότεινε να διασκεδάσουν με λιγότερη ”φωνή”.. Η κυρία τους λέει πως μπορούμε να περνάμε καλά χωρίς να φωνάζουμε να τρέχουμε ή να χοροπηδάμε!Αν αυτό δεν είναι πρόοδος τότε τι είναι?..
Ως την επόμενη συνάντησή μας σε μαμαδογλυκοφιλώ!!
