Βρισκόμαστε στα μέσα, σχεδόν, του Οκτώβρη και σιγά σιγά ο καιρός έχει αρχίσει να θυμίζει Φθινόπωρο. Όχι και τόσο, όμως, ώστε να ντυθούμε αναλόγως. Ωστόσο, εγώ, έχω ήδη μπει σε φθινοπωρινό mood και σαν τη φύση, ετοιμάζομαι να ρίξω τα πρώτα φύλλα μου. Αραδιάζω τις γεμάτες σκέψεις μου στο πάτωμα και αρχίζω τη διαλογή των πιο σημαντικών. Όσες μου αρέσουν πολύ τις αφήνω να ποτίσουν μέσα μου, ώστε να γίνουν λίπασμα και να δώσουν νέες σκέψεις και ιδέες που θα με οδηγήσουν σε μια ακόμη δημιουργική χρονιά γεμάτη εκπλήξεις, επιτυχίες και αποτυχίες! Μήνυμα ευγνωμοσύνης για τον Οκτώβρη, λοιπόν, και ανυπομονώ να τα μοιραστώ μαζί σου όλα!
Οκτώβρης, ο μήνας της περισυλλογής
Ξέρεις, πως ο Σεπτέμβρης είναι για μένα ο μήνας της χαράς, διότι είναι τα γενέθλιά μου. Είναι, επίσης, ο μήνας της αναδιοργάνωσης και ανασυγκρότησης! Ο Οκτώβρης, δε, είναι ένας μήνας όπου όλες οι σκέψεις, οι ιδέες και οι στόχοι που έθεσα τον προηγούμενο μήνα, αρχίζουν και ριζώνουν μέσα μου για τα καλά! Είναι ο μήνας περισυλλογής. Συλλέγω πληροφορίες, ζωγραφίζω σχεδιαγράμματα, καταγράφω πλάνα και κυρίως αναζητώ περισσότερη έμπνευση.
Στη στήλη μου εγώ μοιράζομαι πολλές σκέψεις μου μαζί σου!
https://mamasnpapas.gr/category/oikogeneia/ego/
Ο δικός μου καθοδηγητής τα τελευταία χρόνια
Τα έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν, αλλά στην προκειμένη αξίζει να το αναφέρω. Ο ερχομός μου στην Αθήνα με έκανε να χάσω τον προσανατολισμό μου. Έχασα επαφή με όσα μου προσέφεραν προσωπική ευχαρίστηση, λόγω της μητρότητας, του επαγγελματικού αποπροσανατολισμού μου και σαφώς, λόγω των δύο πολύ μικρών παιδιών μου, που είχαν την απόλυτη ανάγκη μου! Εννοείται πως αφοσιώθηκα στα παιδιά μου με τίμημα να μην διοριστώ ποτέ ως εκπαιδευτικός στο δημόσιο. Δεν έχασα και τίποτα θα πω μετά από σκέψη. Κέρδισα στιγμές μοναδικές με τα παιδιά μου, οι οποίες μου δίδαξαν πολλά και με βοήθησαν να γνωρίσω την αγάπη ολοκληρωτικά.
https://mamasnpapas.gr/ta-chromata-tou-oktovri/
Καθώς περνούσαν τα χρόνια, αναζητούσα ανθρώπους να μου χαρίσουν θετική ενέργεια. Κάποιους τους πέτυχα, ενώ κάποιους άλλους τους λούστηκα που λένε. Ωστόσο, περνώντας από χίλια κύματα κατάφερα να βρω την πηγή που θα μου προσέφερε την μαγεία που πάντα ήθελα να με συντροφεύει στη ζωή μου. Για να είμαι δίκαιη θα πρέπει να βάλω πληθυντικό. Τις πηγές, λοιπόν, και μια από αυτές πήγαζε μέσα μου. Υπερβολή το ξέρω! Κύρια πηγή ο εαυτός μου σε συνάθροιση με μικρές πηγές δεξιά και αριστερά και μια τεράστια να εκπέμπει από τον μακρινό Καναδά!
Μια από τις πηγές λοιπόν..
Ανακάλυψα τα βιβλία του Robin Sharma
O Robin Sharma για μένα είναι ηγέτης που κινεί όντως νήματα. Είναι ένας αυτόφωτος άνθρωπος που ξέρει να μιλάει, να μεταδίδει, να μεταφέρει και κυρίως να καθοδηγεί. Διαβάζοντας αρχικά τα βιβλία του από τις Εκδόσεις Διόπτρα, κατάλαβα πως έπρεπε να αρχίσω να παρακολουθώ video του, γιατί ήθελα περισσότερη αμεσότητα και είχα ανάγκη για οικειότητα. Αυτό, μου το προσέφερε ο ίδιος απλόχερα μέσα από το Instagram account του αλλά και τα video στο You Tube του. Έπειτα, έγινα μέλος του Newsletter του αλλά και πολλών προγραμμάτων που έτρεχε ανά τακτά διαστήματα! Η πρώτη μου φορά που διάβασα το ποιος θα κλάψει όταν πεθάνεις ήταν το 2013 και ακόμα θυμάμαι την ανακατωσούρα που ένιωθα στο στομάχι μοΥ!
Σήμερα, ύστερα από 7 χρόνια, τολμώ να πω πως πατάω γερά στα πόδια μου. Έχω προσγειωθεί στην πραγματικότητα. Δεν σου κρύβω πως μέχρι πέρυσι είχα τάσεις φυγής. Ακόμα έχω κάποιες φορές, όταν ζορίζομαι, ωστόσο ξέρω πως δεν θέλω να φύγω από την Αθήνα. Δεν είναι ότι έχω συνηθίσει ή ότι έχω συμβιβαστεί. Άλλωστε, όσοι με γνωρίζουν ξέρουν πως δεν συμβιβάζομαι με τίποτα ή με κανέναν αν δεν το-τον έχω αγαπήσει πρώτα. Η Αθήνα είναι πια το σπίτι μας, το σπιτικό μας, το μέρος όπου μεγαλώνουν και γαλουχούνται τα παιδιά μας. Η Αθήνα είναι πια η δεύτερη πατρίδα μου. Ποιος θα το πίστευε πως το λέω εγώ αυτό τώρα.
Η Αθήνα μου χάρισε το blogging. Στην Θεσσαλονίκη δεν θα είχα χρόνο για socializing. Ίσως να μην ανακάλυπτα ποτέ αυτήν εδώ την internetική γωνιά. Αρχικά, δεν θα είχα ανάγκη για κοινωνική δικτύωση, μιας και από παρέες, γνωστούς αλλά και καρδιακούς φίλους υπήρχε ποικιλία στην συμπρωτεύουσα. Λογικά, θα συνέχιζα να εξασκώ το επάγγελμα της δασκάλας των Αγγλικών, ίσως να είχα διοριστεί σε κάποιο σχολείο και ποιος ξέρει τι άλλο ακόμα μπορεί να είχε προκύψει;
Μικρή παρένθεση
Στη Θεσσαλονίκη, ο υπολογιστής μου άνοιγε για τα μεταπτυχιακά μου καθήκοντα, για περαιτέρω βιβλιογραφία, για διάβασμα online, για κανένα Skype με φίλους αγαπημένους στο Λονδίνο και στην Αμερική. Σε καμία περίπτωση δεν άνοιγε για παρέα! Εδώ στην Αθήνα, ο υπολογιστής μου πήρε άλλη ιδιότητα. Την ιδιότητα της προξενήτρας. Εκείνης που με βοήθησε να βρω ανθρώπους που με καταλάβαιναν, που είχαν κοινά ενδιαφέροντα και μπορούσα, τέλος πάντων να συνεννοηθώ. Ή έτσι πίστευα.
Μήνυμα ευγνωμοσύνης για τον Οκτώβρη
Ξέρεις, γιατί έδωσα αυτόν τον τίτλο στο άρθρο αυτό; Γιατί, αν αισθάνομαι κάτι με όλα αυτά που βλέπω να συμβαίνουν γύρω μου, στην κοινωνία, στην πολιτεία αλλά και στον υπόλοιπο πλανήτη το μόνο και το πρώτο πράγμα που μπορώ να σκεφτώ είναι ευγνωμοσύνη. Τίποτα άλλο. Ευχαριστώ το Θεό και σίγουρα θα έπρεπε να τον ευχαριστώ κάθε νύχτα πριν κλείσω τα μάτια μου για ό,τι έχω στη ζωή μου!
Ευγνωμοσύνη…
Αυτή η λέξη είναι πολύ της μόδας τους τελευταίους μήνες. Η πρώτη φορά που έκανα την πρώτη μου λίστα ευγνωμοσύνης, ήταν όταν ήμουν 18 χρονών και είχα ξεκινήσει ψυχοθεραπεία για να διαχειριστώ την απώλεια του μπαμπά μου. Τότε είχα αγοράσει ένα πανέμορφο τετράδιο, επίτηδες πολύ ακριβό για σημειωματάριο και του είχα δώσει τον τίτλο ‘Ο Ονειρόκηπός μου’. Ακριβό, γιατί με το φτωχό μου μυαλό θα συμβόλιζε το πόσο ακριβός ήταν για μένα ο μονάκριβος μπαμπάς μου! Αυτό το σημειωματάριο, λοιπόν, έκρυβε μέσα του λίστες ανθρώπων που αγαπούσα πραγματικά, λίστες κατορθωμάτων, λίστες αποτυχιών, λίστες με στόχους, λίστες με όνειρα και λίστες ευγνωμοσύνης.
Αυτό το τετράδιο το έχω μέχρι και σήμερα. Η λέξη αυτή δεν είναι καινούργια για εμένα. Ευγνώμων ξεκίνησα να νιώθω από τότε που συνειδητοποίησα πως ο Θεός μου χάρισε 18 χρόνια ζωής με τον μπαμπά μου. Θα μπορούσε να μου τον είχε στερήσει από τον πρώτο χρόνο της ζωής μου. Έτσι, δεν θα τον γνώριζα ποτέ, δεν θα γινόμουν η Εύη που διαβάζεις σήμερα και ποιος ξέρει πως θα είχε εξελιχτεί η ζωή όλης της οικογένειάς μου. Μόνο ευγνωμοσύνη ένιωθα αμέσως μόλις σταμάτησα να θρηνώ τον θάνατό του.
Ευγνώμων ένιωσα και μετά από 3 χρόνια, 21 χρονών, όταν είχα ένα ατύχημα με εμένα για οδηγό, μέρα μεσημέρι, πηγαίνοντας Χαλκιδική. Ούτε γρατζουνιά επάνω μου, αλλά ένα αυτοκίνητο καινούργιο που βγήκε ολική καταστροφή.
Μετά την συνειδητοποίηση έρχεται και η ευγνωμοσύνη
Δεν είναι τυχαίο το ρητό του λαού ‘το πάθημα γίνεται μάθημα’. Τα παθήματα πρέπει να τα λαμβάνουμε σαν δώρα στη ζωή μας. Αλλιώς πώς θα γίνουμε καλύτεροι, σοφότεροι; Πώς θα ανακαλύψουμε τις αρετές μας, πώς θα καλλιεργήσουμε την υπομονή μας; Μέσα από τα παθήματα συνειδητοποιείς απίστευτα πολλά πράγματα. Κερδίζεις απίστευτη γνώση, κριτική σκέψη και κρίση στη ζωή σου. Αυτά σε κάνουν πιο δυνατό αλλά και πιο έτοιμο για το επόμενο που θα’ ρθει. Γιατί όλο και κάτι ακόμη σου επιφυλάσσει η μοίρα!
Μήνυμα ευγνωμοσύνης για τον Οκτώβρη ..
- για την υγεία που έχουμε όλοι μας
- για την ελευθερία μας
- για την θαλπωρή που νιώθουμε στα σπίτια μας
- για τις πολυτέλειες που απολαμβάνουμε στην καθημερινότητά μας
- για την μαμά μου που ακόμη μπορώ να την χαίρομαι έστω και από μακριά
- για τα παιδιά μου που είναι λουλούδια όμορφα και αγνά
- για τον άντρα μου που μπορούμε και συμβιώνουμε
- για τα αδέρφια μου που είμαστε αγαπημένα
- για τη δουλειά μας που μας βοηθά να ζούμε ποιοτικά
- για τον εαυτό μου που μεγαλώνει και όσο ζει μαθαίνει καθημερινά
- για όσα ανακαλύπτω καθημερινά
- για εκείνα που μαθαίνω μέσα από τα Podcast του Robin Sharma
Δεν θέλω ποτέ να ξεχάσω τον φετινό μήνα. Πίσω από τα γραφόμενα κρύβονται και άλλες σκέψεις, τις οποίες καταλαβαίνεις πως δεν μπορώ να μοιραστώ απόλυτα μαζί σου. Εγώ, όμως, σε ορισμένες προτάσεις μπορώ να κάνω τον συνειρμό και να σκεφτώ το μήνυμα που κρύβει η καθεμιά. Αυτό το μήνυμα είναι πολύ σημαντικό και θέλω να το θυμάμαι κάθε φορά που θα διαβάζω αυτή την κατάθεση ψυχής!
Εύχομαι ολόψυχα και στον καθένα από εσάς ξεχωριστά να έχετε έναν όμορφο και κυρίως ώριμο Οκτώβρη, που θα σας βοηθήσει να πάτε τη σκέψη σας ένα βήμα παραπέρα! Να φτάσετε πιο κοντά στους στόχους σας και να ανακαλύψετε πηγές έμπνευσης και μαγείας, που θα σας βοηθήσουν να νιώθετε καθημερινά ευγνωμοσύνη για όσα έχετε στη ζωή σας.
Μην ξεχνάτε ποτέ πως ζούμε τις επιλογές μας!
Και είμαστε φτιαγμένοι έτσι ώστε να είμαστε εμείς και μόνο εμείς οι ήρωες της ζωής μας!
Κάνε subscribe στο mail list μου εδώ δεξιά ώστε να λαμβάνεις ενημερωτικό υλικό και να μην χάνεις τα νέα μου! Φροντίζω μέσα από διαγωνισμούς και δώρα να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που βρίσκεσαι εδώ!
Ακολούθησέ με στο Instagram! Εκεί τα λέμε όλη την ημέρα μέσα από τα stories!
https://www.instagram.com/mamas_n_papas.gr/?hl=el
Σε μαμαδογλυκοφιλώ!
Εύη.
Υ.γ: Μοιράσου αυτό το άρθρο και γράψε μου τις σκέψεις σου! Είμαι εδώ να τις διαβάσω.
#october #octoberpost #grateful #ευγνωμοσύνη #RobinSharma
