Αυτή ήταν η αρχή ενός email που έλαβα από τον Robin Sharma. Αυτά ήταν και τα χτεσινά λόγια που μετέδωσαν οι τηλεοράσεις με το διάγγελμα του Πρωθυπουργού. Είμαστε σε πόλεμο με έναν άγνωστο εχθρό. Έτσι μας λένε. Βρισκόμαστε απομονωμένοι στα σπίτια μας και μπορούμε να βοηθήσουμε την κατάσταση μένοντας μόνο μέσα σε αυτά. Και εμείς και τα παιδιά μας, πρέπει να μείνουμε μακριά από τις ευπαθείς ομάδες και τους ηλικιωμένους. Περιμένουμε απλά να κυλήσουν οι μέρες μένοντας στο σπίτι μας, όσοι δεν παλεύουμε για τη ζωή μας ή για τις ζωές των άλλων. Παρόμοια μέτρα δεν έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Αγαπητή Εύη, είμαστε σε πόλεμο. Με ένα αόρατο εχθρό, τον κορονοϊό. Τα λέω για να τα εμπεδώσω.
Ο Robin Sharma, πραγματικός ηγέτης και συνάμα υπηρέτης όσων τον ακολουθούν, γνώμη μου, μου έγραψε ένα mail. Σε εμένα και σε ένα εκατομμύριο αναγνώστες του. Στο mail λέει χαρακτηριστικά πως περίοδοι σαν αυτήν γεννούν αρχηγούς και κάθε μέρα ήρωες εγείρονται. Πόσο μα πόσο πολύ το πιστεύω αυτό. Είναι τόσο μέσα στο μυαλό μου. Άνθρωποι στα σύνορα που μάχονται για εμάς, άνθρωποι στα νοσοκομεία που δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να βγούμε από την καραντίνα, πολιτικά πρόσωπα που μας εμπνέουν και μας εκπλήσσουν ταυτόχρονα. Πάντα μέσα σε μια κρίση αναδεικνύονται τα μεγαλύτερα μυαλά. Προσωπικότητες ξεχωρίζουν, όπως αυτή του λοιμωξιολόγου κ. Σωτήρη Τσιόδρα.
Αγαπητή Εύη, είμαστε σε πόλεμο. Μου είπε.
Δεν θέλω να σε ξεσηκώσω και να ξεκινήσω συζητήσεις του τύπου μας ψεκάζουν, μας κοροϊδεύουν, μας περιπλανούν και τα συναφή. Δεν θέλω να μπούμε σε τέτοιες συζητήσεις και σε τέτοιους σχολιασμούς. Θέλω να συνειδητοποιήσουμε όλοι την κρίση στην οποία βρισκόμαστε. Θέλω όλοι να μείνουμε σπίτι μας σαν να έχουμε πόλεμο. Πρώτη φορά στη ζωή μου μιλώ τόσο σοβαρά. Όχι μόνο εδώ στο blog. Γενικότερα. Πρώτη φορά στη ζωή μου φέρομαι τόσο μα τόσο υπεύθυνα. Δεν με θυμάμαι άλλοτε να έχω σοβαρέψει τόσο πολύ και να είμαι κάθετη στις απόψεις μου.
Μένω σπίτι. Μαζί με τα παιδιά μου, μαζί με τον άντρα μου.
Από την ημέρα εκείνη, Τρίτη αν δεν απατώμαι, που βγήκε κυβερνητική απόφαση να παραμείνουν τα παιδιά μας στο σπίτι μακριά από τις γιαγιάδες και τους παππούδες αλλά και από ανθρώπους που γνωρίζουμε ότι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες δεν έχουμε βγει από το σπίτι. Δεν έχουμε ξεχυθεί στις παραλίες, τα πάρκα, τις πλατείες. Δεν βγήκαν τα παιδιά μου να παίξουν μπάλα πουθενά. Δεν βρέθηκαν με φίλους. Δεν συναντήσαμε γιαγιάδες, θείους και ξαδέρφια. Δεν ξεκινήσαμε για το εξοχικό. Δεν βγήκαμε να πάμε παρέα στο super market. Έχουμε πάρει πολύ σοβαρά αυτή την κατάσταση. Και το ίδιο πρέπει να κάνεις και εσύ αν δεν το έχεις κάνει ήδη. Σοβαρότητα και υπευθυνότητα πρέπει να επιδείξεις. Όχι να κάνεις επανάσταση και να δείξεις το ταπεραμέντο σου.
Ξέρουμε άραγε τι σημαίνει περιορισμός κοινωνικών δραστηριοτήτων;
Είμαστε στα μέσα μια κρίσης ασυζητητί.
Ξέρεις κάτι, δεν μένει μόνο η Ελλάδα μέσα στο σπίτι. Το ίδιο κάνει και ο υπόλοιπος πλανήτης. Ή μήπως νόμιζες πως μόνο εμείς το ζούμε αυτό και κανα δυο ακόμη Ευρωπαϊκές χώρες. Η Ιταλία και η Ισπανία ας πούμε. Δυστυχώς όχι. Ο Κορονοϊός έχει φτάσει σε κάθε μεριά του πλανήτη. Είναι πανδημία. Δεν θέλουν να τρομοκρατήσουν την Ελλάδα μας. Δεν θέλουν να κλείσουν μόνο εμάς στα σπίτια μας. Δεν θέλουν να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια για να περάσουν νέα μέτρα. Δεν ασχολούνται μόνο μαζί μας αυτοί που νομίζουμε πως μας ψεκάζουν ή πως μας πουλάνε φούμαρα. Όχι.
Όλος ο πλανήτης κυκλοφορεί με μάσκα και γάντια μιας χρήσεως. Όλος ο πλανήτης μένει περιορισμένος στο σπίτι. Όλες οι δουλειές υποφέρουν. Όλη η οικονομία περνάει κρίση. Παγκόσμια κρίση. Παγκόσμιος περιορισμός κατ’ οίκον, άσχετα αν κάποιες χώρες σφυρίζουν αδιάφορα στην κατάσταση αυτή, όπως η Αγγλία και η Τουρκία.
Follow me on Instagram
Ποιο είναι το δικό σου πλάνο μάχης στην κρίση αυτή;
Εγώ, καθώς και πολλοί ακόμη δεν έχουμε καν σχέδιο. Τι σχέδιο να έχουμε απέναντι σε έναν αόρατο εχθρό, που δεν ξέρουμε καν όσοι δεν έχουμε συμπτώματα αν τον κολλήσαμε κιόλας. Πως μπορείς να πολεμήσεις έναν αόρατο εχθρό; Η μοναδική ασπίδα μου είναι η παραμονή μας στο σπίτι. Η διαφύλαξη των παιδιών μου, του άντρα μου και της κοινωνίας στην οποία ανήκω. Χρειάστηκε να βγω δύο φορές από το σπίτι αυτές τις δύο εβδομάδες. Μόνο για το super market. Από όπου αγόρασα τα ψώνια της εβδομάδος. Δεν άδειασα ράφι. Δεν πήρα σε πλεονασμό είδη χαρτικών ούτε απορρυπαντικών. Έχω υποδείξει τρομερή ψυχραιμία. Θλίβομαι, όμως, γιατί οι περισσότεροι γύρω μου δεν δείχνουν.
Αγαπητή Εύη, είμαστε σε πόλεμο.
Συγκράτησα τα τρία big -s-. Silentness, Stillness, Solitude.
Την πρώτη λέξη με δυσκολία την συνάντησα στα online λεξικά. Και οι τρεις περιγράφουν υπέροχα την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα. Εκκωφαντική σιωπή, ηρεμία -ακινησία, μοναξιά- απομόνωση. Αυτές τις ημέρες έχω διαβάσει περισσότερα βιβλία από ποτέ άλλοτε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Έχω απολαύσει το κρεβάτι μου, κάθε γωνιά του νέου μας σπιτιού. Δεν ήξερα πως έκρυβα μέσα μου τέτοια πειθαρχία. Πειθαρχία στο να μην βγω έξω εννοώ. Μένουμε σπίτι μας και περνάμε όμορφα. Ίσως αυτό να μας φόβισε στην αρχή και δυσκολεύτηκαν κάποιοι να μείνουν σπίτι τους από την πρώτη στιγμή. Πως δεν θα περνούσαν καλά μένοντας μέσα. Κι όμως.
Έχω πάθει την πλάκα μου με τα παιδιά μου. Το πόσο ανάγκη έχουν να μείνουν στο σπίτι τους και να μην κάνουν κάτι που να πρέπει. Έχω εντυπωσιαστεί με το πόσα παιχνίδια έχουν στήσει. Τι υπέροχες ζωγραφιές έχουν ετοιμάσει. Πόσα παραμύθια έχουν διαβάσει ο ένας στον άλλον. Πόσο περισσότερο έχουν κοιμηθεί. Έχω εντυπωσιαστεί με τα παιδιά μου αλήθεια. Άρχισα να τα παρατηρώ και πάλι πιο προσεκτικά. Είχα χρόνια να το κάνω αυτό. Χανόμουν στην τρέλα της ρουτίνας και του τρεξίματος. Παρατηρώ τα παιδιά μου και η καρδιά μου χτυπά ακόμα πιο δυνατά. Είμαι περήφανη και για τους δυο πολύ με την στάση που έχουν δείξει στην όλη κατάσταση.
Το δικό μου πλάνο μάχης – επιβίωσης
- Πίνω πολύ νερό. Πολύ όμως. Ίσως πιο πολύ και από περιόδους που προσέχω τη διατροφή μου.
- Πίνω ζεστό τσάι με βότανα, κάτι που είχα σταματήσει να το κάνω τελευταία.
- προσεύχομαι με περισσότερη συνείδηση πριν πέσω για ύπνο.
- διαβάζω ανά τακτά διαστήματα μέσα στην ημέρα, κυρίως την μεσημβρινή ώρα κοινής ησυχίας. Καλώ τα παιδιά μου να διαβάσουμε μαζί σιωπηλά στο κρεβάτι μου. Έτσι, μαθαίνουν να διαβάζουν μια ιστορία σεβόμενοι τους άλλους που διαβάζουν και εκείνοι τη δική τους.
- βγαίνω στο μπαλκόνι πολύ συχνά. Τουλάχιστον ανά μία ώρα μαζί με τα παιδιά. Έχω σηκωμένες τις 2 από τις 3 τέντες ώστε να παίρνουμε όσο περισσότερο ήλιο κάθε φορά.
- αφήνω τα παιδιά να ποτίσουν τα λουλούδια. Προχτές καθαρίσαμε τις γλάστρες από χορταράκια και φύλλα.
- κάνω μασάζ στον εαυτό μου και ειδικά στον αυχένα και τα πόδια μου συνήθως πριν κοιμηθώ. Το ντουλάπι του μπάνιου μου είναι γεμάτο από κρέμες σώματος και λαδάκια. Ώρα να πιάσουν τόσο.
- μαγειρεύω πιο υγιεινά. Πάντα παραπονιόμουν πως δεν είχα χρόνο για μαγείρεμα από την στιγμή που επέστρεψα στη δουλειά. Τώρα είναι η στιγμή μου μαζί με τα παιδιά. Τους φτιάχνουν φαγητά που λαχταρούν. Είχα καιρό να τα δω τόσο χαρούμενα στην κουζίνα. Συνήθως μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα φτιάχνουμε μαζί γλυκά. Και σε καμιά γιορτή. Τώρα συμμετέχουν στην κουζίνα και ειδικά στο στρώσιμο του μεσημεριανού φαγητού.
Για τα παιδιά μου υπάρχει άλλο σχέδιο επιβίωσης. Είναι απολύτως ελεύθερα. Στην κυριολεξία. Δεν έχουν κάνει κάποια επανάληψη. Δεν έχουν ανοίξει βιβλίο σχολικό. Μόνο την τσάντα τους άδειασαν, γιατί τις έπλυνα στο πλυντήριο την πρώτη εβδομάδα απολύμανσης όσων έχουμε στο σπίτι. Ζωγραφίζουν ελεύθερα και παίζουν ελεύθερα. Ακούω τα χαχανητά τους, να ξεκαρδίζονται, να τσακώνονται, να συνάπτουν συμφωνίες, να σκοτώνονται στην κυριολεξία για ένα κουκλάκι και ύστερα πάλι να ξαπλώνουν μαζί μέσα στη σκηνή με έναν χαλασμένο halloween φακό. Αν αυτό δεν είναι υγιές τότε τι;
#μένουμεσπίτι
Την Δευτέρα θα ξεκινήσουμε κάποιες εργασίες, τις οποίες μας έστειλε η δασκάλα του Ντίνου στο mail μας. Υλικό που θα μας κρατήσει ζεστούς μέχρι να επιστρέψουμε στα θρανία. Ωραία προτεινόμενα βίντεο να δει ο Ντίνος. Και όλες οι υποδείξεις τις δασκάλας μας συνοδευόμενες από ένα υπέροχο μήνυμα. Ένα μήνυμα γεμάτο αγάπη, αισιοδοξία και ελπίδα. Ό,τι ακριβώς χαρακτηρίζει τα παιδιά μας. Πόσο τυχεροί σταθήκαμε με αυτήν την δασκάλα πραγματικά. Ο Θεός είναι μαζί μας.
#μένουμεσπίτι
Η δραστηριότητα στο blog αυτές τις μέρες έχει αυξηθεί σημαντικά και από την δική μου μεριά αλλά και από την δική σας. Βλέπω πως υπάρχει μια τάση να ανακαλύψετε κάθε γωνιά του blog, ξεκινώντας από τις παλιές μου αναρτήσεις. Μαζί με εσάς, ταξιδεύω και εγώ πίσω στο χρόνο, τις ξεσκονίζω φτιάχνοντάς τες λιγάκι χωρίς να αλλάζω το κεντρικό νόημα. Ο τρόπος γραφής μου είναι πολύ πιο διαφορετικός σε σχέση με το σήμερα, αλλά χαίρομαι γιατί εγώ σαν Εύη παραμένω ίδια και απαράλλαχτη. Αυτός είναι ο σκοπός μου μεγαλώνοντας.
Αγαπητή Εύη, είμαστε σε πόλεμο…. αλλά όπως και να έχει θα τα καταφέρουμε!
Μου αδύνατον να μην σχολιάζω την επικαιρότητα τελικά εδώ μαζί σου. Μου είναι αδύνατον να μην μοιράζομαι τις σκέψεις μου. Είσαι μαζί μου όμως σε όλα και αυτό το βλέπω όταν ανατρέχω στις πιο δημοφιλείς μου αναρτήσεις. Η στήλη μου Εγώ το μαρτυρά αυτό!.
Σε ευχαριστώ και σε μαμαδογλυκοφιλώ
Εύη.
