Σήμερα, 4 Μαΐου 2020, είναι επίσημα η πρώτη μέρα που έληξε η καραντίνα λόγω του κορονοϊού. Τα μέτρα κυκλοφορίας έχουν χαλαρώσει σε σχέση με τα προηγούμενα ανακοινωθέντα. Σε αντίθεση φυσικά τα μέτρα ασφαλείας που πρέπει να τηρεί ο καθένας μας και τα οποία συνεχίζουν να ισχύουν. Η καραντίνα και ο περιορισμός έφερε εκτός από επιπτώσεις και πολλές αλλαγές στις ζωές μας. Αλλαγές στις ζωές τις δικές μας αλλά και στων παιδιών μας. Μια από αυτές είναι και η εκπαίδευση. Από την ασύγχρονη διδασκαλία που είχαμε μέχρι τώρα περνάμε σιγά σιγά στην online εκπαίδευση. Επανέρχομαι με ένα νέο post στη στήλη μου Οικογένεια ώστε να μιλήσουμε για αυτό.
Για το σχολείο μας δεν ξέρω αν σου έχω μιλήσει ξανά. Σίγουρα, όμως, σου έχω μιλήσει για το πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε πέσει σε πολύ καλές δασκάλες μέχρι σήμερα. Σε γενικές γραμμές πάντα, γιατί υπήρξαν περιπτώσεις δασκάλων που μας δημιούργησαν ψυχολογική αναστάτωση κάποιες φορές, όπως τότε που σου έγραφα για τη ΔΕΠΥ.
Φέτος, και τα δύο μου παιδιά είναι τυχερά όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς τους. Και αυτό έγινε ακόμα πιο αισθητό την τελευταία περίοδο, αυτή της καραντίνας. Τα εμψυχωτικά μηνύματα των δασκάλων μας, τα όμορφα λόγια τους και η αγάπη που μας στέλνουν ηλεκτρονικά είναι πολύ σημαντική την περίοδο αυτή. Έχουν καταφέρει με τον τρόπο τους να κάνουν την άψυχη ηλεκτρονική επικοινωνία μας λιγάκι πιο ζεστή και οικεία. Για τα παιδιά βέβαια ανοίγεται ο ηλεκτρονικός κόσμος στα μάτια τους που τους μοιάζει τέλειος. Πάντα επικρατεί ενθουσιασμός με μια νέα κατάσταση άλλωστε.
Στο Instagram τα λέμε σε καθημερινή βάση
Από την ασύγχρονη διδασκαλία στην online εκπαίδευση
Θέλω να φαντάζομαι και να ελπίζω πως η ασύγχρονη διδασκαλία και η online εκπαίδευση είναι κάτι που δεν θα έχει διάρκεια και κάποια στιγμή θα επιστρέψουμε με θέρμη στην δια ζώσης εκπαίδευση. Εγώ, σαν άνθρωπος, έχω μάθει να κρατώ μόνο τα θετικά πράγματα από μεγάλες δυσκολίες που έρχονται στο δρόμο μου. Και πίστεψέ με, έφτασα σε αυτό το σημείο ύστερα από πολύ προσπάθεια και προσωπική ενδοσκόπηση. Από την online εκπαίδευση, λοιπόν, θα κρατήσω μόνο τα θετικά στοιχεία της, τα οποία ίσως και να είναι περισσότερα από όσα φανταζόμουν.
Τα πρώτα βήματα που έκαναν τα παιδιά μου στην ασύγχρονη διδασκαλία
Όσο κι αν μας φάνηκε πολύ ψυχρή αυτή η επικοινωνία, τα θερμά μηνύματα των δασκάλων,τα οποία τους τα διάβαζα ξανά και ξανά, μας κρατούσαν λιγάκι παρηγοριά. Όπως και τα μηνύματα που λάβαμε από τη διευθύντριά μας. Τα καταφέραμε μια χαρά και κάναμε ανελλιπώς όλες τις ασκήσεις μας. Συνεχίζουμε, δηλαδή, γιατί ακόμα δεν έχουμε αρχίσει επίσημα online μάθημα. Όλα τα φυλλάδια των τελευταίων ημερών τα έχουμε κρατημένα και έχω ζωγραφίσει επάνω τους ένα στέμμα, γράφοντας quarantine queens! Αν ποτέ τύχει να πέσουμε επάνω τους κάποια χρόνια μετά, θα ήθελα πολύ να θυμόμαστε περί τίνος πρόκειται.
Ο ρόλος του γονέα που έγινε και ρόλος δασκάλου
Η αλήθεια είναι πως εγώ ζορίστηκα με τα καθήκοντα στο σπίτι. Εκτός από όλους τους υπόλοιπους ρόλους που πρέπει να φέρω καθημερινά εις πέρας, τα καθήκοντα με ζόρισαν πολύ. Συν τοις άλλοις, είχα και τη δουλειά να τρέχει. Όσον αφορά το blog πάγωσα κάποιες συνεργασίες, γιατί κατανοούσα πλήρως πως και κάποιοι συνεργάτες μου ήρθαν σε πολύ δύσκολη θέση με την κατάσταση αυτή. Με ζόρισε το ότι έπρεπε να εξηγήσω έννοιες στα παιδιά με τον δικό μου τρόπο, ο οποίος πολλές φορές διέφερε από της δασκάλας. Και λογικό αυτό.
Ένας δεύτερος παράγοντας που με ζόρισε, επίσης πολύ, ήταν το γεγονός πως τα παιδιά έπρεπε να δεσμεύσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τον υπολογιστή μου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι απέφυγα να εκτυπώσω τα φυλλάδια που μας έστελναν σχεδόν καθημερινά οι δάσκαλοι. Τζάμπα μελάνι και χαρτί σκεφτόμουν. Βλέπαμε τις ασκήσεις και τις αντιγράφαμε στα όμορφα τετράδιά μας. Άλλωστε και οι δασκάλες αυτό ήθελαν. Αντιγραφή όσων υπήρχαν στις φωτοτυπίες. Ειδικά η δασκάλα της Αναστασίας επέμενε πολύ σε αυτό. Ωστόσο, η δουλειά μου στον υπολογιστή έτρεχε κι ας είχα παγώσει πολλές συνεργασίες.
Η λύση στο πρόβλημά μου ήταν η αγορά tablet για το κάθε παιδί ξεχωριστά!
Στο σπίτι μας εγώ και ο άντρας μου έχουμε ξεχωριστό υπολογιστή. Και οι δύο δουλεύουμε κάποιες φορές από το σπίτι ταυτόχρονα, οπότε χρειάζεται ο καθένας τον δικό του. Σου έχω πει και στο παρελθόν πως έχει ο καθένας το γραφείο του στο καθιστικό. Με τη νέα πραγματικότητα, ήρθε η στιγμή που και τα παιδιά χρειάζονται το δικό τους ηλεκτρονικό μέσο. Είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε το κύμα, γιατί κάποιες ώρες έχουν ταυτόχρονα μαζί online μάθημα. Και ένα tablet που είχαμε δεν έφτανε εκ των πραγμάτων, όπως φαντάζεσαι. Από την άλλη, αν συμβεί η ίδια κατάσταση και τη νέα σχολική χρονιά, τότε το δεύτερο tablet δεν θα το γλιτώναμε με τίποτα.
Tablet από τα Public Stores
Από τις πρώτες κιόλας μέρες της καραντίνας, παραγγείλαμε ένα δεύτερο για τα παιδιά. Δεν το σκεφτήκαμε και πολύ. Άλλωστε η μικρή Stacy από καιρό διεκδικούσε ένα για τον εαυτό της και μόνο. Ένα άκρως κοριτσίστικο, γεμάτο τραγούδια και girly wallpapers. Και έτσι έγινε. Διαλέξαμε ένα που ταίριαζε στις δικές μας προτιμήσεις και σε δύο μέρες με τη βοήθεια taxi ήταν στην πόρτα μας. Όλως παραδόξως, αυτή η αποστολή δεν άργησε καθόλου, σε αντίθεση με άλλες που ήρθαν ετεροχρονισμένα και πολύ αργοπορημένα. Σταθήκαμε τυχεροί.
Τα παιδιά μας πια έχουν τα δικά τους email, μπορούν να στέλνουν τις απορίες στις δασκάλες τους αλλά και τα παράπονά τους. Ο Ντίνος ήδη έχει εκφράσει την δυσαρέσκειά του στην κυρία του όσον αφορά την κατάσταση. Και γιατί να μην το κάνει άλλωστε. Έχει άποψη και φωνή. Τα tablet τους είναι ελεγχόμενα από εμάς μέσω ενός προγράμματος. Δεν έχουν κανονικό You Tube, παρά μόνο το You Tube Kids. Αν θέλουν κάτι να το κατεβάσουν περνάει από έγκριση και κυρίως ξέρουμε ανά πάσα στιγμή σε ποια link έχουν μπει ή πόσο χρόνο κατανάλωσαν στην οθόνη.
Εδώ θα βρεις ποικιλία σε τιμές και σε προδιαγραφές
Υπάρχουν προγράμματα που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για το tablet του παιδιού σου. Ψάξε το, μην το αφήσεις ανεξέλεγκτο. Εκτός από το You Tube Kids υπάρχει και το Google Kids επίσης χρήσιμο. Ρώτησε έναν ειδικό να σε βοηθήσει ή αναζήτησε στο Google. Οι οθόνες ήρθαν για να μείνουν περισσότερο από ποτέ τις ημέρες αυτές, οπότε πρέπει να είμαστε οργανωμένοι και ετοιμοπόλεμοι. Και κυρίως ψαγμένοι. Το δικό μας λέγεται Family Link, αλλά δεν γνωρίζω περισσότερα να σου πω. Αυτά είναι του άντρα μου συστήματα.
Δεν ξέρω πως είναι η δίκη σου εμπειρία μέχρι τώρα από την ασύγχρονη ή αν έχετε ξεκινήσει online μαθήματα. Γνωρίζω πως τα ιδιωτικά σχολεία από την πρώτη στιγμή έχουν συντονιστεί online. Και μου φαίνεται απολύτως λογικό όλο αυτό. Άλλωστε εκεί παίζεται διαφορετικό παιχνίδι. Σκέφτηκα κάποια στιγμή να πάρω σχολικά βοηθήματα ώστε να προχωρήσουμε παρακάτω στην ύλη, αλλά μετά θεώρησα πως στα μάτια των παιδιών θα φανεί ότι παρακάμπτω τη δασκάλα τους. Και δεν ήθελα να σχηματίσουν τέτοια ιδέα, όσον κι αν δεν ίσχυε από μέρους μου.
Αν δεν έχετε ξεκινήσει online μαθήματα φαντάζομαι πως θα το κάνετε σύντομα. Άλλωστε παίζει ρόλο το πώς το αντιμετωπίζει το σχολείο. Γνωρίζω πως δεν είναι υποχρεωτικό το online αλλά θεωρώ πως όλα τα σχολεία θα μπουν στο πρόγραμμα αυτό. Ίσως να υπάρχει κάποια δυσκολία λόγω του ότι δεν έχουν όλοι οι δάσκαλοι Windows 10 ώστε να να συνδεθούν στο webex. Από την άλλη δεν μπορώ να ξέρω και τι παίζεται πίσω από αυτό με το Υπουργείο Παιδείας. Εγώ προσωπικά κρατώ επαφή με τη διευθύντριά μας, την ακούω και την συμβουλεύομαι πολύ τις ημέρες αυτές.
Από την ασύγχρονη διδασκαλία στην online εκπαίδευση
Εμείς είμαστε ευχαριστημένοι με την συμπεριφορά και τη στάση που κρατά τόσο καιρό το σχολείο μας. Αισθανόμαστε τους δασκάλους μας κοντά μας, κάνουμε τα μαθήματά μας και του στέλνουμε πίσω τα καθήκοντα με φωτογραφίες. Μένουμε σπίτι αλλά μένουμε σε επαφή μαζί τους. Έστω και με αυτόν το τρόπο. Όλοι οι δάσκαλοί μας επιδίωξαν επαφή. Έχουμε υλικό για το κάθε μάθημα ξεχωριστά. Για την θεατρική αγωγή, την ξένη γλώσσα, τους υπολογιστές, την μουσική ακόμα για την αθλητική αγωγή! Είναι απίστευτοι οι δάσκαλοι και έχουν όρεξη ακόμα και έτσι!
Δεν είναι σίγουρα η πιο ιδανική κατάσταση, αλλά είπαμε κρατάμε τα καλά. Τα μαθήματα που θα μας δώσει. Και από ότι αντιλαμβάνομαι είναι πολλά. Εκτιμήσαμε το σχολείο, την προσωπική επαφή και καταλάβαμε ότι το σχολείο πραγματικά μας λείπει. Θέλουμε να βρισκόμαστε μέσα σε αυτό. Αγαπάμε τους δασκάλους μας και μας λείπουν και αυτοί πολύ. Άλλωστε η μαμά δεν είναι τόσο ήρεμη όσο η δασκάλα, καταλαβαίνεις έτσι;
Αυτές ήταν μόλις λίγες από τις πολλές σκέψεις μου! Εύχομαι σύντομα να τελειώσει όλο αυτό και να επιστρέψουμε στα θρανία. Στην κανονικότητά μας. Καλό όλο αυτό που γίνεται αλλά σαν την προσωπική επαφή, και ειδικά στις μικρές και τρυφερές τάξεις, δεν συγκρίνεται με τίποτα. Άλλο αν προσπαθούμε να χρυσώσουμε το χάπι που είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε. Καταλαβαίνεις τι εννοώ, έτσι;
Εύχομαι σε όλους ολόψυχα καλή επάνοδο!
Σε μαμαδογλυκοφιλώ.
Εύη
