Μπορεί να βρισκόμαστε μακριά από τη βάση μας, ωστόσο δεν παραλείψαμε να πάρουμε μαζί μας 2 από τα αγαπημένα καινούργια μας βιβλία. Αυτή την φορά θα σας μιλήσω για “το νησί του παππού” του Davies Benji από τις Εκδόσεις Ίκαρος. Ένα βιβλίο που άγγιξε τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής του παιδιού μου και που του άφησε πολλά ερωτηματικά στο τέλος. Ένα βιβλίο που με βοήθησε πολύ να εξηγήσω στο παιδί μου πόσο βαθιά αγαπώ τον μπαμπά μου, δηλαδή τον παππού του. Πόσο πολύ μου λείπει και πόσο φυσιολογικό είναι αυτό. Μιλήσαμε για την απώλεια, όσο μπορεί να την κατανοήσει σε αυτή την τρυφερή ηλικία. Διαβάσαμε το νησί του παππού από τις Εκδόσεις Ίκαρος του μοναδικού και ανεπανάληπτου, για εμένα, Benji Davies.
Διαβάσαμε το νησί του παππού από τις Εκδόσεις Ίκαρος
Ο παππούς για εμάς είναι ένα πρόσωπο που δυστυχώς δεν υπάρχει στην καθημερινότητά αλλά και στη ζωή μας κατ’ επέκτασιν. Είναι, όμως, σε όλες μας τις συζητήσεις πολύ συχνά. Ο μικρός έχει απορίες και θέλει απαντήσεις. Οι φωτογραφίες και των δυο παππούδων μας δεσπόζουν στο σαλόνι μας σε όμορφες κορνίζες.
Μαμά, που πήγε ο παππούς;
Αυτή είναι μια ερώτηση που με ρωτούσε συχνά ο μικρός Ντίνος που έχει ακούσει τόσα για τον μπαμπά μου αλλά και άλλα τόσα για τον άλλο του παπού. Από μικρή ηλικία ξέρει πως ο παππούς του είναι παρέα με τον Θεούλη και είναι χαρούμενος όταν τον βλέπει ψηλά από τον ουρανό. Και προς το παρόν αυτή η απάντηση τον ικανοποιεί.
Το βιβλίο αυτό του άφησε μία γλυκιά αίσθηση στο τέλος και ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Μαμά γιατί οι παππούδες πρέπει να αφήνουν τα εγγονάκια τους μόνα?
Ενώ διασκέδασε πολύ με την περιπέτεια του Σιντ με τον παππού του στο μαγευτικό τροπικό νησί, ωστόσο η κατάληξη να μείνει ο παππούς πίσω δεν του άρεσε καθόλου. Του προκάλεσε θλίψη. Την ίδια θλίψη βλέπω στα μάτια του όταν κατεβαίνουμε στο γκαράζ του σπιτιού του παππού στο χωριό μόλις αντικρίζει την vitnage Mercedes που είχε. Μπορεί να του αρέσει πολύ να παίζει μέσα στο αυτοκίνητο του και να κάνει πώς οδηγεί ή πώς τρέχει σε αγώνες, όταν όμως αρχίζει να βαριέται μετά από κάμποση ώρα ξεκινά έναν μονόλογο που συνήθως λέει τα ίδια.
Ξέρει πως ο παππούς του θα ήθελε πολύ να είναι μαζί του. Του εξηγώ ότι αρρώστησε και έπρεπε να πάει σε ένα όμορφο μέρος που δεν θα πονούσε, ούτε θα ήταν στεναχωρημένος.
Διαβάσαμε το νησί του παππού από τις Εκδόσεις Ίκαρος
Θεωρώ ότι το ζήτημα της απώλειας το αντιμετωπίζει με ένα πολύ όμορφο τρόπο και με ιδιαίτερη ευαισθησία! Ο παππούς αποτελεί αγαπημένη φιγούρα των μικρών παιδιών και νομίζω πως οι ώρες μαζί του εκτός από διασκεδαστικές είναι και πολύ εποικοδομητικές.
Εμείς δεν τους έχουμε στη ζωή μας, τους έχουμε όμως στην σκέψη και στην καρδιά μας.
Με τον Δημήτρη έχουμε φροντίσει πολύ καλά για αυτό, μιας και συνηθίζουμε να μοιραζόμαστε μαζί του πολλές ιστορίες με το τι έκανε ο παππούς. Τι του άρεσε να τρώει και του δείχνουμε φωτογραφίες από τα χρόνια που ήταν γεμάτος ζωή.
Το βιβλίο αυτό δεν σας κρύβω πως θα σας συγκινήσει πολύ ακόμα και εσάς τις μανούλες. Ειδικά αν έχετε χάσει τον δικό σας μπαμπά σε οποιαδήποτε ηλικία. Εγώ στο τέλος δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Το κείμενο και η εικονογράφηση του Benji Davies με καθήλωσαν και με ταξίδεψαν σε ένα μέρος όντως μαγικό. Που όντως θα ήθελα πολύ να ταξιδέψει ο Ντίνος με τους παππούδες του. Και οι δύο θα τον λάτρευαν πολύ. Θα αφιέρωναν ποιοτικό χρόνο μαζί του και θα κέρδιζαν χρόνια μαζί του! Τα παιδιά άλλωστε, λένε, πως δίνουν ζωή στους αρρώστους.
Το νησί του παππού είναι η πιο γλυκιά ιστορία. Μια πολύχρωμη περιπέτεια που μπορεί να κρύβει ένα λυπηρό τέλος ωστόσο αναβλύζει τρυφερότητα από μέσα της. Θα το αγαπήσετε σας διαβεβαιώ. Άλλωστε ποιος δεν αγαπά τα βιβλία των Εκδόσεων Ίκαρος με την υπογραφή του μοναδικού Benji Davies;
Το βιβλίο αυτό έχει ήδη αποσπάσει τα εξής βραβεία:
- AOI World Illustration Awards 2015- Children’s Books Professional
- Sainsbury’s Picture Book Award
- Sainsbury’s Children’s Book of the Year 2015
Θα χαρώ πολύ να μου πείτε τη γνώμη σας όσοι το έχετε ήδη διαβάσει ή όσοι το αγοράσατε τελευταία.
Σε μαμαδογλυκοφιλώ!
Εύη.
