Ο αγαπημένος μήνας του καλοκαιριού μας αποχαιρέτησε πριν λίγες μέρες, αυτό όμως δεν πάει να πει πώς και εμείς αποχαιρετήσαμε μαζί με αυτόν και το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι είναι ακόμα εδώ και οι θερμοκρασίες συνεχίζουν να φτάνουν το κόκκινο Επιστρέψαμε προσωρινά στο σπίτι μας και ύστερα από ένα μαραθώνιο καθαρίσματος και σιδερώματος βρήκα επιτέλους το χρόνο να μοιραστώ μαζί σας τις διακοπές του Αυγούστου. Το νησί που επισκεφτήκαμε φέτος ανήκει στο Αιγαίο Πέλαγος και είναι φημισμένο για τις απίστευτες παραλίες του! Έλα να κάνουμε μαζί ένα Ταξίδι στην μαγευτική Μήλο στις Κυκλάδες! Νέο ταξίδι στη στήλη μου Ταξίδια στην Ελλάδα!
Όσοι με διαβάζετε έχετε καταλάβει την αγάπη μας για την θάλασσα και τα ταξίδια. Δεν θα μπορούσαμε, λοιπόν, να μην επιλέξουμε κάποιο από τα υπέροχα νησιά της χώρας μας τις φετινές μας καλοκαιρινές διακοπές. Στην τελευταία μου ανάρτηση δεν σας είχα αποκαλύψει ποιος είναι ο φετινός προορισμός μας. Τώρα ήρθε η ώρα να κάνετε ένα Ταξίδι στην μαγευτική Μήλο στις Κυκλάδες μαζί μας.
Να δείτε πώς είδαν τα δικά μας μάτια αυτό το ήσυχο και ξεχωριστό νησί.
Χαρακτηριστικά της Μήλου
- ηφαιστειογενής προελεύσεως
- καταγάλανα και κρυστάλλινα νερά
- δαντελωτά ακρογιάλια
- χρυσές αμμουδιές
- σμιλεμένα βράχια
Ταξίδι στην μαγευτική Μήλο στις Κυκλάδες
Η Μήλος μέσα από τα μάτια μας.
Η αλήθεια είναι ότι όσες μέρες και να καθόμασταν δεν θα έφταναν για να χορτάσουμε την ομορφιά της. Είναι ιδανικό μέρος για ερωτευμένα ζευγαράκια αλλά και για οικογένειες με μικρά παιδιά.
Εμείς επιλέξαμε να μείνουμε σε έναν καλοδιατηρημένο παραδοσιακό οικισμό του νησιού, την Τρυπητή. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω στα ερείπια της κλασσικής πόλης του Κλήματος. Το όνομά του το πήρε από τις λαξεμένες τρύπες που βρίσκονται στον βράχο πάνω στον οποίο είναι χτισμένο. H μέρα μας ξεκινούσε απολαμβάνοντας τον ελληνικό μας καφέ από τα χεράκια της αδερφής μου και ένα γρήγορο αλλά θρεπτικό πρωινό. Η θέα που αντικρίζαμε μόλις ανοίγαμε τα μάτια μας ήταν μοναδική. Ένα υπέροχο χωριό με πολύχρωμα παλιά σπίτια και όμορφα λουλούδια που μοσχομύριζαν.
Ο οικισμός αυτός ήταν γεμάτος παλιά κτίρια, κάποια εντελώς παρατημένα που την νύχτα είχαν την ιδιότητα να σε φοβίζουν, έτσι όπως φώλιαζε το φως μέσα τους. Τα δωμάτια, δε, που νοικιάζαμε πλήρως ανακαινισμένα ώστε να αποπνέουν την νησιώτικη αύρα και την κυκλαδίτικη κουλτούρα…
Ταξίδι στην μαγευτική Μήλο στις Κυκλάδες
Ένα ακόμη στοιχείο που μου έμεινε από το νησί, εκτός βέβαια από τις εξωτικές παραλίες πολλών χιλιομέτρων και τα μικρά γραφικά κολπάκια, ήταν το γεγονός ότι σε κάθε γωνιά του και σε απόσταση λίγων μέτρων, ούτε καν χιλιομέτρων, συναντούσες εκκλησάκι.
Εκκλησάκι μικρό, εκκλησάκι μεγάλο, εκκλησάκι μέσα σε γκρεμούς . Ένας Θεός μόνο ξέρει πώς κατάφεραν να χτιστούν. Εκκλησάκι μια σταλιά χωρίς να μπορείς να ανάψεις ένα κεράκι, απλά και μόνο για να υπάρχει.
Όλα κατάλευκα και στρογγυλοποιημένα χωρίς πολλές πολλές γωνίες και με καταγάλανες συνήθως πόρτες. Έναν απλό σταυρό να στέκει γερά στο πάνω μέρος του. Χωρίς πολυελαίους και χρυσά πετραχήλια. Μονάχα οι απαραίτητες εικόνες για να προσκυνήσεις. Εμένα προσωπικά αυτό μου άρεσε πολύ.
Το θρησκευτικό στοιχείο είναι ιδιαίτερα έντονο σε αυτό νησί των Κυκλάδων
Θέλω να αναφέρω οπωσδήποτε ότι δεν είμαι καθόλου fan του να φωτογραφίζω το εσωτερικό των εκκλησιών. Θεωρώ ότι με αυτόν τον τρόπο θα χάσει το μυσταγωγικό του χαρακτήρα. Αλλά αυτό φυσικά είναι καθαρά δική μου άποψη.
Τελευταία εκκλησία άφησα τον Αι Γιάννη τον Σώστη. Είναι μέσα στο πουθενά σε πολύ ψηλό σημείο του νησιού. Μπορείς να πας μόνο με αυτοκίνητο 4×4 μιας και ο δρόμος δεν καθόλου ομαλός και με χαλίκια . Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με συνδέει με τον Αι Γιάννη.
Ο Αι Γιάννης για μένα συμβολίζει όλες τις σημαντικές στιγμές της ζωής μου με την οικογένεια μας.
Στο παρεκκλήσι του Αι Γιάννη του Τίμιου Προδρόμου και Βαφτιστή Ραχών παντρευτήκαμε και βαφτίστηκε ο Ντίνος. Στον Αι Γιάννη Διμηνίστρας στην Κεφαλλονιά βαφτίστηκε η κόρη μας η Stacy. Και σκέφτομαι ,αν πότε έρθει και ένα τρίτο παιδάκι, θα ήθελα πολύ να βαφτιστεί πάλι σε Αι Γιάννη.
Οι παραλίες της Μήλου είναι τουλάχιστον 75.
Όλες μοναδικές, ξεχωριστές με κάτι το ιδιαίτερο να τις χαρακτηρίζει. Καμία δεν μου φάνηκε ίδια. Κάθε μιας τα νερά μου φάνηκαν πιο δροσερά, πιο καθαρά, πιο αναζωογονητικά. Η ομορφιά τους ιδιαίτερη που δύσκολα συναντάς. Τις επισκεφτήκαμε σχεδόν όλες. Κάποιες μέρες πηγαίναμε σε παραπάνω από 2 ή 3, γιατί θέλαμε να τις δούμε όλες. Σε πολλές από αυτές το 4×4 αυτοκίνητο μας ήταν χρήσιμο, μιας και η πρόσβασή τους ήταν αδύνατη με απλό επιβατικό.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι δικές μου και παρακαλώ πολύ να μην αναδημοσιευτούν χωρίς την άδειά μου!
Αλογόμαντρα
Μύτακας
Παπάφραγκας Μαντράκια
Πάχαινα
Πλάθιενα
Πολλώνια
Φυροπόταμος
Κλήμα
Αγία Κυριακή
Παλαιοχώρι
Προβατάς
Τσιγκράδο
Αι Γιάννης
Τριάδες
Εμπουριός
Όλες ήταν να τις πιεις στο ποτήρι. Πηγαίναμε πρωί πρωί, ώρες που ακόμα ήταν οι παραλίες άδειες και τις είχαμε στη διάθεσή μας εξ ολοκλήρου. Άλλωστε με τα μικρά ξυπνούσαμε νωρίς το πρωί. Δεν χάναμε χρόνο και ετοιμαζόμασταν αμέσως μετά από ένα καλό πρωινό. Υπήρξαν δύο μέρη που έμειναν βαθιά χαραγμένα, όμως, στη μνήμη μας. Η παραλία της Φυριπλάκας και το Σαρακήνικο. Ας τα πάρουμε, όμως, ένα ένα.
Η Φυριπλάκα
Μπορώ να υπερασπιστώ με πάθος και απόλυτη σιγουριά, ότι αυτή η παραλία δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από οποιαδήποτε άλλη πολύ -φημισμένη και ίσως υπερεκτιμημένη. Τα νερά της πλούσια και δροσερά σε έκαναν να θέλεις να κολυμπάς στα πολύ βαθιά για πολύ ώρα. Τα ηφαιστειακά της βράχια με το λευκό βότσαλο θα μου μείνουν χαραγμένα στη μνήμη μετά από τόσες ώρες εκεί γεμάτες παιχνίδι και περπάτημα στην παραλία.
Από την άλλη το Σαρακήνικο.
Στη θέα του έμεινα άφωνη. Δεν ήξερα που ακριβώς βρισκόμουν. Μας είχαν πει ότι είναι σεληνιακό το τοπίο αλλά δεν είχα φανταστεί ούτε κατά διάνοια τι περίμενα να δουν τα ματάκια μου.
Τα κατάλευκα αυτά ηφαιστειογενή διαβρωμένα βράχια σε συνδυασμό με την αντανάκλαση τους φωτός σου δίνουν την αίσθηση ότι όλα τριγύρω είναι εκτυφλωτικά λευκά λες και δεν πατάς στη Γη.
Τα μάτια είναι θαμπωμένα από το απίστευτο φως και οι βράχοι βγάζουν τρομερή ενέργεια. Μεταφέρεσαι αυτομάτως σε άλλο πλανήτη. Μας είπαν ότι αξίζει να το δεις και νύχτα το τοπίο μιας και το λευκό αυτό αντανακλά απίστευτα όμορφα το φως του φεγγαριού. Δυστυχώς δεν ήταν εφικτό αυτό για εμάς. Αρκεστήκαμε στην θέα του με το φως του ηλίου…
Ταξίδι στην μαγευτική Μήλο στις Κυκλάδες
Το φαγητό στο νησί ήταν νοστιμότατο και οι ταβέρνες φημίζονταν για τις γαστρονομικές τους γεύσεις. Έβρισκες πολλών ειδών ταβερνούλες. Ανάλογα με το πόσα χρήματα ήθελες να διαθέσεις.
Τι να δοκιμάσεις ή να επισκεφτείς οπωσδήποτε στη Μήλο
- τα παραδοσιακά τους πιταράκια
- το γλυκό του κουταλιού τους με κολοκύθι, μέλι και αμύγδαλο
- γαρίδες και άλλα θαλασσινά
- το απίστευτο και ιδιαίτερα γνωστό μιλφέιγ στον “Παλαιό”, ένα υπέροχο μαγαζί στην Πλάκα,
- απίθανα cocktail όπως μου πρότεινε μια φίλη μου σε ένα υπέροχο και μικρό bar με εξαιρετική φήμη σε αυτά πάλι στην Πλάκα.
Οι βραδινές μας βόλτες ήταν απολαυστικές στα σοκάκια του νησιού, όπου μοσχομύριζαν οι βουκαμβίλιες και τα νυχτολούλουδα. Η παρέα μας γνωστή και μη εξαιρετέα.
Στο νησί αυτό ξεχάσαμε όλα τα προβλήματα, τις τραγικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών. Ο κόσμος ήταν ευχάριστος. Ευγενικοί άνθρωποι, χαμογελαστοί Μας βοήθησε πολύ η επίσκεψή μας σε αυτό το νησί. Είχαμε ανάγκη από ξεκούραση και από αλλαγή παραστάσεων.
Η ιστορία του νησιού μεγάλη. Η κληρονομιά του όμως φτωχή
Φυσικά αναφέρομαι στην Αφροδίτη της Μήλου. Δεν θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε το ιστορικό κομμάτι της. Επισκεφτήκαμε το Αρχαιολογικό μουσείο του νησιού καθώς και τις κατακόμβες. Το Αρχαίο θέατρο βρισκόταν υπό κατασκευή και δεν ήταν η είσοδος ανοιχτή για το κοινό.
Ένας ευγενικός νεαρός που διέθετε μαγαζί κάτω στο Κλίμα, μας είπε ότι φημολογείται πως το χέρι της Αφροδίτης βρίσκεται θαμμένο στο βυθό ανάμεσα στο Κλίμα και τον Εμπουριό. Κατά τη μεταφορά του αγάλματος τη νύχτα από όπου αρπάχτηκε- “αγοράστηκε” από τον Γάλλο πρεσβευτή στην Υψηλή Πύλη, μαρκήσιο de Riviere, ο οποίος με τη σειρά του πρόσφερε στον Λουδοβίκο ΙΗ’, ο οποίος αμέσως το δώρισε στο Λούβρο.
Τα σχόλια περιττά και ανούσια όσον αφορά όλη αυτήν την κλοπή και απάτη που συνέβαινε εκείνα τα χρόνια εις βάρος της ιστορίας και της κληρονομιάς της Ελλάδας μας. Για τις κατακόμβες αυτό που συγκράτησα από τα φτωχά λόγια της ξεναγού ήταν ότι επρόκειτο για τάφους ή μάλλον για το πρώτο κοινοτικό χριστιανικό νεκροταφείο του νησιού τα τέλη του 2ου αι. μ.Χ. . Για εκατοντάδες χρόνια ήταν απροστάτευτο και έχει βεβηλωθεί πολλάκις με αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμα στοιχεία.
Οι φετινές διακοπές θα μας μείνουν αξέχαστες. Οι εμπειρίες που μας χάρισε αυτό το νησί είναι αλησμόνητες και ανεπανάληπτες.
Για το τέλος άφησα να σας δείξω αυτήν την φωτογραφία, η οποία φέρει το όνομα του γλυκού μου μπαμπά.
Είπα πολλά. Σας έδειξα ακόμα περισσότερα. Εύχομαι να μην σας κούρασα πολύ και να απολαύσατε αυτήν την βόλτα μαζί μας στο νησί της Μήλου. Δεν θα ευχηθώ από τώρα καλό χειμώνα. Το καλοκαίρι είναι εδώ και ακόμη απολαμβάνουμε τις υπέροχες παραλίες μας και τον ζεστό μας ήλιο. Θα πω μόνο Καλό Σεπτέμβρη.
Σε μαμαδογλυκοφιλώ!
Εύη.
