Μπήκες σε back to school διάθεση ή είσαι ακόμα σε διακοπές? Είτε μπήκες είτε όχι, η 11η Σεπτεμβρίου πλησιάζει και τα σχολεία θα γεμίσουν ξανά παιδικές φωνούλες, τσιρίδες, τραγούδια και τα τοιαύτα! Στο δικό μας σπίτι, όχι μόνο μπήκαμε σε σχολικό mood αλλά ακόμα και οι συζητήσεις μας έχουν να κάνουν με το σχολείο! Μαμά, δεν είμαι μόνος στο σχολείο είπε ο Ντίνος και κάπως έτσι ξεκίνησα για φέτος τα Back to School Posts! Όποιος είναι έτοιμος να σηκώσει το χέρι!
Το σύνδρομο της Ελληνίδας μάνας
Δείξε μου μια μαμά, Ελληνίδα βασικά, που δεν αγωνιά για το παιδί της κάθε πρώτη μέρα στο σχολείο! Δεν το συζητώ για εκείνες τις μαμάδες που στέλνουν για πρώτη φορά το παιδί στο προνήπιο ή στον παιδικό σταθμό! Η αγωνία χτυπάει κόκκινο, το άγχος είναι αξεπέραστο και όλη αυτή την κατάσταση φυσικά την μεταδίδουμε και στο παιδί! Το φορτίζουμε συναισθηματικά χωρίς να το καταλαβαίνουμε και χωρίς να το θέλουμε! Έλα μου, όμως, που το παιδί είναι πανέτοιμο για αυτή την αλλαγή στη ζωή του και το περιμένει πως και πως!
Περισσότερη ανασφάλεια νιώθουμε εμείς οι μαμάδες που δεν θα έχουμε το βλέμμα μας στραμμένο επάνω του, παρά το ίδιο το παιδί! Είμαι σίγουρη πως συμφωνείς απόλυτα! Μας έχουν μάθει (η κοινωνία- οι μαμάδες μας) να είμαστε χειριστικές και αυτό είναι κάτι που θέλει δουλειά για να το αποτάξεις από πάνω σου!
Η πρώτη μέρα του Ντίνου στο σχολείο είχε στεφθεί με επιτυχία πριν από λίγα χρόνια! Η πρώτη μέρα στο σχολείο της μικρής Stacy στέφθηκε επίσης με επιτυχία ένα χρόνο πριν!
Μαμά δεν είμαι μόνος στο σχολείο
Τα παιδιά μου είναι γεννημένα για το σχολείο και χαίρονται κάθε πρωί που θα μπουν σε αυτό! Σίγουρα και τα δικά σου θα αισθάνονται το ίδιο είμαι σίγουρη! Αν είναι η πρώτη σας φορά σε σχολείο τότε προσπάθησε να είσαι χαλαρή! Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου! Το παιδί σου δεν κινδυνεύει ούτε τίποτα άλλο τρομακτικό! Όλα θα πάνε καλά αρκεί να περάσεις το κατώφλι του σχολείου συνειδητοποιημένη πως το δικό σου το παιδί είναι ικανό για όλα! Και όταν λέω για όλα εννοώ για όλα, και για καλά και για κακά πράγματα!
Εδώ μπορείς να διαβάσεις τι θα χρειαστεί το παιδί σου στο νηπιαγωγείο!
Μαμά δεν είμαι μόνη μου στο σχολείο είπε η μικρή Stacy και αναστέναξε όλο χαρά που επιτέλους ήρθε η μέρα να αντικρίσει και πάλι τις φίλες της και ειδικά την αγαπημένη της Αριάδνη! Ξέρεις πόσο άγχος είχα όταν ήρθε η ώρα να πάει η μικρή μου στο σχολείο? Για τον Ντίνο δεν αγχωνόμουν πολύ, γιατί είναι παιδί πιο ανεξάρτητο και πολύ κοινωνικό! Για το κορίτσι μου, όμως, είχα μεγάλη σκασίλα! Αν θα κλαίει μακριά μου, αν θα παίζει με άλλα παιδάκια, αν θα την παίζουν τα μεγαλύτερα παιδιά, γιατί ήταν προνήπιο και κέρδιζε χρονιά και η διαφορά ήταν εμφανής ανάμεσά τους! Αν..αν..αν..
Μέχρι τα Χριστούγεννα είχα αγωνία και την ίδια αγωνία είχε και εκείνη φυσικά γιατί καταλάβαινε πως και εγώ αγωνιούσα (υπερβολή έτσι?) Και μια ωραία μέρα, την ημέρα της Χριστουγεννιάτικης γιορτής στο νηπιαγωγείο είδα ένα άλλο παιδί που δεν θύμιζε καθόλου την μικρή μου που ήταν κολλημένη στα φουστάνια μου από τα γεννοφάσκια της! Και να που όντως δεν ήταν μόνη στο σχολείο!
Το παιδί ξέρει
Μαμά, δεν είμαι μόνος στο σχολείο είπε ο Ντίνος ένα πρωί! Έχω φίλους, έχω φίλες, την δασκάλα μου που με ακούει όταν στεναχωριέμαι, την διευθύντρια που παρότι φαίνεται αυστηρή κατά βάθος είναι γλυκιά. Την κυρία Αναστασία που μας ζεσταίνει το φαγητό και μας φροντίζει αν ξεχάσουμε κάτι. Τον κύριο Στέλιο που μας εκτυπώνει ζωγραφιές στο ολοήμερο πρόγραμμα αφού τελειώσουμε τα καθήκοντά μας. Τον κύριο Χρήστο που μας μαθαίνει κόλπα στο μπάσκετ και πάει λέγοντας!
Τελικά, όντως το παιδί μου δεν είναι μόνο του στο σχολείο! Έχει έναν ολόκληρο στόλο γύρω του! Έχει, όμως, και εμένα μέσα στην καρδιά του και στο μυαλό του γυρίζουν συνεχώς οι κουβέντες και οι συμβουλές μου!
Τι θέλει ένα παιδί για να νιώσει άνετα στο σχολείο? Θέλει να δει την γεμάτη σιγουριά ματιά της μαμάς του που θα του στείλει το μήνυμα πως θα τα καταφέρει και φέτος! Πως άλλη μια χρονιά όλο εκπλήξεις θα ξεκινήσει! Πως ακόμα και στα δύσκολα εκείνη δεν θα τον μαλώσει αλλά θα τον βοηθήσει να πάει ακόμα πιο ψηλά! Πως θα δείξει επιμονή και υπομονή σε όσες δύσκολες ασκήσεις κι αν φέρει εκείνο πίσω στο σπίτι!
Γιατί το παιδί δεν είναι μόνο του στο σχολείο! Έχει και τη μαμά του, στο πίσω μέρος του μυαλού του η οποία πάντα του στέκεται και του συμπαραστέκεται!
Εδώ μπορείς να πάρεις μέρος στον διαγωνισμό που τρέχει στο προφίλ μου στο Facebook και να κερδίσεις την φετινή σας σχολική τσάντα!
Το πώς έχουν το σχολείο στο μυαλό τους τα παιδιά και πως οι μαμάδες είναι κάτι το εντελώς υποκειμενικό! Σαφώς και υπάρχουν παιδιά που δεν αγαπούν το σχολείο και βαριούνται να σηκωθούν το πρωί από το κρεβάτι τους. Να αφήσουν το ήσυχο σπιτάκι τους! Υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις! Δεν είμαι ειδικός και δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό! Γράφω με βάση τα δικά μου τα παιδιά και δεν κρίνω! Τα παιδιά που αγαπούν το σχολείο ανυπομονούν να δουν τους φίλους τους, να πάρουν τα καινούργια τους τετράδια, την καινούργια τους σχολική τσάντα και να αρχίσουν να ξύνουν με μανία τα καινούργια μολύβια τους!
Οι μαμάδες και το σχολείο
Οι μαμάδες, πάλι, ανυπομονούν να ανοίξουν τα σχολεία ώστε να μπορούν να φύγουν στη δουλειά χωρίς να έχουν την σκέψη τι κάνουν τα παιδιά στο σπίτι με τη νταντά ή τη γιαγιά. Να μπορεί να απολαύσει τον πρωινό καφέ πριν ξεκινήσει να τρέχει για το επόμενο οχτάωρο! Να συγυρίσει το σπίτι και να παραμείνει αυτό καθαρό έστω και για λίγες ώρες. Και ούτω καθεξής! Σίγουρα θα υπάρχουν και οι άσχημες ημέρες στο σχολείο αλλά και εκείνες που το παιδί θα αισθάνεται κουρασμένο! Ε, γι’ αυτό υπάρχουν στη διάθεσή τους και οι αναρρωτικές ώστε να μπορούν να ”κλέψουν” μια φορά κατ’ εξαίρεση!
Παιδί και σχολείο
Σχετικά με το σχολείο και τις πρώτες μέρες σε αυτό, έχω διαβάσει άπειρα άρθρα! Δεν ξέρω κατά πόσο βοηθούν τις μαμάδες που στέλνουν τα παιδιά τους πρώτη φορά στο σχολείο! Ξέρω, μόνο πως ακόμα και η μαμά θέλει το χρόνο της να μπει στην τροχιά που κινείται το σχολείο!
Ο χρόνος προσαρμογής δεν είναι μόνο για το παιδί απαραίτητος αλλά και για τη μαμά!
Από τη στιγμή που γίνεσαι γονιός ξέρεις πως δεν θα βαρεθείς ποτέ στη μετέπειτα ζωή σου! Τα δεδομένα και οι μεταβλητές αλλάζουν συνεχώς και πρέπει να μπορείς να προσαρμόζεσαι σε κάθε περίπτωση! Κυρίως, όμως, πρέπει να εμπιστεύεσαι το παιδί σου και να θυμάσαι πως κανείς δεν το ξέρει καλύτερα από εσένα την ίδια! Κανείς όμως!
Τέλος, θεωρώ πως πρέπει να αποβάλεις κάθε είδους κόμπλεξ τύπου ”το δικό μου το παιδί δεν θα το έκανε ποτέ αυτό” και τέτοια! Ακόμα και να κάνει κάτι ‘κακό’ το παιδί σου εσύ θα είσαι εκεί να του εκμαιεύσεις τον λόγο! Όλα είναι πιθανά και σίγουρα δεν πρέπει να χαρακτηρίζουν το παιδί!
Καλό φθινόπωρο δεν θα ευχηθώ ακόμα εννοείται! Ακόμα όλα μοιάζουν καλοκαίρι εκεί έξω! Ακόμα απολαμβάνουμε βουτιές στις υπέροχες θάλασσές μας!
Θα ευχηθώ καλή σχολική χρονιά και καλή πρόοδο σε όλα τα παιδιά! Πνευματική αλλά και συναισθηματική!
Σε μαμαδογλυκοφιλώ!
Εύη.
Πολύ ωραίο το post σου Εύη μου. Εγώ πάλι ουδεμία σχέση με την μαμά που περιγράφεις παραπάνω. Δεν είχα τόσο άγχος. Ωστόσο κι εμένα η κόρη μου με διέψευσε σε πολλά και χαίρομαι για αυτό γιατί όντως τα παιδιά είναι πιο έτοιμα από εμάς. Καλή τους αρχή με υγεία και πολλές όμορφες στιγμές!
Χαίρομαι που σου άρεσε Κάλη μου! Καλή σχολική χρονιά στα παιδιά όλους του κόσμου με όρεξη για μάθηση και υγεία!
Οι ανασφάλειες είναι κυρίως των γονιών και όχι των παιδιών. Θα πρέπει να μην μεταδίδουμε στο παιδί τους φόβους μας. Επίσης η ιστορία έχει δείξει πως είμαστε συνήθως πιο φοβισμένοι στο πρώτο παιδί ενώ στο επόμενο (επόμενα) πιο χαλαροί.
Έτσι ακριβώς Κατερίνα μου! Συμφωνώ και στα δύο που αναφέρεις! χεχε