Κάθε αρχές του Νοέμβρη, αμέσως μετά το Halloween, λέω στον εαυτό μου ” φέτος θα γράψω και θα δείξω όλα όσα θέλω στους αναγνώστες μου”. Κι όμως κάπου ανάμεσα στα αμέτρητα λαμπάκια, τα περίσσια στολίδια, στα PR events που δημιουργώ χρόνο για να είμαι παρούσα, αλλά και στις λίστες με όσα θέλουμε να κάνουμε, δεν περισσεύει χρόνος. Τα παιδιά μου έχουν μεγαλώσει πολύ και οι υποχρεώσεις τους θαρρείς και κάθε χρόνο πολλαπλασιάζονται ή εγώ δουλεύω περισσότερο, δεν ξέρω. Σαν να περνούν οι ημέρες και εμείς απλά ακολουθούμε μέχρι να έρθει η 25η του Δεκέμβρη. Τα Χριστούγεννα, όμως, δεν είναι μια απλή ημερομηνία. Το σπίτι που μύριζε Χριστούγεννα- 7 μικρές συνήθειες αγάπης και νέο ολόφρεσκο άρθρο στη στήλη μου Χριστούγεννα.
Στο δικό μας σπίτι, το σπίτι που μύριζε Χριστούγεννα, όλα ξεκινούσαν από μια μικρή συνήθεια αγάπης. Όπως ακριβώς και στο σπίτι της δικής μου μαμάς. Τα Χριστούγεννα είναι το πιο δυνατό μας συναίσθημα, είναι μαγεία, είναι ανιδιοτελές δόσιμο, είναι νοιάξιμο, είναι αναμνήσεις. Και τις πιο πολλές φορές, όλες αυτές οι λέξεις αρχίζουν με κάτι μικρό. Μια αγκαλιά ας πούμε δίπλα στο παράθυρο ή μια μυρωδιά που θα βγαίνει από τον ζεστό φούρνο που ψήνει στην κουζίνα. Φέτος , λοιπόν, δεν θα κυνηγήσω την τελειότητα, αλλά θα μείνω πιστή στις μικρές συνήθειες που θα ζεσταίνουν την ψυχή μας, συνήθειες που είχα και εγώ σαν μικρό παιδί στην οικογένειά μου.
Το σπίτι που μύριζε Χριστούγεννα- 7 μικρές συνήθειες αγάπης
Δεν είναι λίγες οι φορές που αναπολώ τις στιγμές που ζούσαμε τις γιορτινές ημέρες όταν τα παιδιά μου ήταν πολύ μικρά. Τώρα πια, με δυο παιδιά στο Γυμνάσιο, δεν υπάρχει ούτε το δικό μας ξωτικό , ούτε γράφουμε γράμματα στον Άγιο Βασίλη. Οι χειροτεχνίες μας έχουν μείνει για τα καλά φυλαγμένες στο χρονοντούλαπο του blog μου και δεν ξέρεις πόσο πολύ ευγνώμων νιώθω για αυτό. Να, για παράδειγμα η πολύ όμορφη χριστουγεννιάτικη γιρλάντα που έχουμε φτιάξει πολλές χρονιές μαζί με τα παιδιά.
Αυτό εδώ το blog είναι ένα μέρος της κληρονομιάς τους. Είναι όλη η παιδική τους ηλικία. Καθώς μεγαλώνουμε όλοι μας ξεχνάμε όσα ζήσαμε ως παιδιά. Τα δικά μου λοιπόν θα έχουμε να θυμούνται μέσα από τις αναρτήσεις μου πολλά. Θα ήθελα και περισσότερα, αλλά πού χρόνος.
Οι 7 μικρές συνήθειες αγάπης που συνεχίζω να διατηρώ με ευλαβικότατα, είναι εκείνες που μας μας κρατούν ”συνδεδεμένους”, αυτή την εποχή που το AI και όλα τα Social Media θέλουν να μας αποξενώσουν.
Ήθελα από καιρό να γράψω αυτό το blogpost και να φυλάξω γραπτώς τις 7 δικές μας συνήθειες, που κάθε χρόνο γεμίζουν το σπίτι μας με Χριστούγεννα. Καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά μου θέλω να κρατήσω αυτή τη θαλπωρή που νιώθουμε όλοι μέσα στο στολισμένο μας σπίτι. Αυτή την πληρότητα και την ευημερία που αισθανόμαστε. Έχουμε ανάγκη αυτή τη σύνδεση πιο πολύ από ποτέ. Θέλω να πιστεύω ότι κάποιες από αυτές είναι και δικές σας συνήθειες αγάπης, όχι μόνο τα Χριστούγεννα, αλλά όλο το χρόνο. Σίγουρα θα μπορούσα να γράψω άλλες τόσες και άλλες τόσες. Ας μείνουμε για αρχή σε αυτές και πού ξέρεις, ίσως επανέλθω και με τις υπόλοιπες 7 που έχω πρόχειρα αυτή τη στιγμή στο μυαλό μου.
7 μικρές συνήθειες για να γίνει και το δικό σου σπίτι.. σπίτι που μύριζε Χριστούγεννα.
Στολίστε μαζί
Το κάθε στολίδι που κοσμεί το δικό μας δέντρο, έχει τη δική του ιστορία. Κάποια είναι δώρα από τα οικογενειακά μας ταξίδια, κάποια χειροποίητα από τότε που τα παιδιά πήγαιναν νηπιαγωγείο ή δημοτικό. Όλα μοναδικά και γεμάτες αναμνήσεις. Δεν έχει σημασία αν τα στολίδια ταιριάζουν μεταξύ τους ή αν το δέντρο γέρνει λίγο. Σημασία έχει η διαδικασία του στολίσματος. Ακόμα και οι τσακωμοί του τύπου ” μην το βάζεις εκεί δεν ταιριάζει” ή ” άσε λίγο χώρο ρε παιδάκι μου, τα στρίμωξες όλα μαζί” έχουν και αυτοί τη γλύκα τους.
Σκοπός μας είναι να γελάσουμε μαζί, να μπερδευτούμε ανάμεσα στα φωτάκια, να πούμε για εκατοστή φορά ότι ” του χρόνου θα πάρουμε οπωσδήποτε καινούργιο δέντρο, αυτό μαδάει” και άλλα τέτοια. Αυτή η φασαρία, αυτή η αναστάτωση είναι που κάνει το σπίτι να λάμπει. Να έχει ζωή. Συμφωνείς; Αν ναι τότε δεν έχετε παρά να στολίσετε μαζί!
Άλλωστε πάντα το δέντρο θα έχει δύο όψεις. Την μπροστινή και την πίσω. Όλοι θυμόμαστε τη σκηνή στα ‘ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ’ όπου η Μόνικα άφησε ”και καλά” να στολίσουν όλοι μαζί το δέντρο του διαμερίσματός της. Η πλευρά που έβαλαν όλοι το χέρι τους ήταν ένα χάος. Η πίσω πλευρά, όμως, η δική της ήταν άψογη και πάντα μπορούσε να το γυρίσει και να την καμαρώσει. Κάν’ το όπως η Μόνικα, λοιπόν και θα είστε όλοι ικανοποιημένοι.
Το μυστικό για να μοσχοβολήσει το σπίτι σου Χριστούγεννα
Ένα ταψί αναμνήσεις
Οι πιο νόστιμες συζητήσεις σίγουρα διαδραματίζονται στην κουζίνα ή γύρω από το οικογενειακό τραπέζι. Και τι δεν θα έδινα να ήταν τώρα εδώ το Ρουλάκι μου να μας φτιάξει Μπακλαβά Γιαννιώτικο, να μας τρέχουν τα σορόπια και τα σάλια μαζί. Δεν υπάρχει πιο γλυκός τρόπος να μπεις στο πνεύμα των Χριστουγέννων από ένα σπίτι που μυρίζει σιρόπι, πορτοκάλι, κανέλα, γαρύφαλλο και μπαχάρι. Μπες στην κουζίνα, φτιάξε νόστιμα μαμαδίστικα γλυκά, μαζί με τα παιδιά. Διότι η πιο όμορφη παιδική ανάμνηση κρύβεται στη μυρωδιά της κανέλας, του μανταρινιού και του πορτοκαλιού, σε μια φόρμα του κέικ που κρύβει μέσα της Χριστουγεννιάτικη πουτίγκα ή σε ένα πρωινό με νόστιμα Red Velvet Pancakes.
Εδώ μπορείς να δεις όλες τις Χριστουγεννιάτικες συνταγές μας και εννοείται ότι πρέπει σίγουρα να έχετε φτιάξει όλοι μαζί τουλάχιστον ένα Gingerbread House ή μπισκότα GingerbreadMan μια φορά στη ζωή σας!
Μια ιστορία κάθε βράδυ
Πόσες ιστορίες έχω διαβάσει στα παιδιά μου όλα αυτά τα χρόνια, άραγε; Σε έναν πρόχειρο υπολογισμό που είχα κάνει στις βιβλιοθήκες μας πέρυσι, έχουμε διαβάσει σίγουρα 540 παιδικά βιβλία όλα αυτά χρόνια και αυτό οφείλεται στις πολύ δυνατές και μακροχρόνιες συνεργασίες που έχει το mamasnpapas, σχεδόν με όλους τους εκδοτικούς οίκους στην Ελλάδα. Οι Χριστουγεννιάτικες ιστορίες είναι πάντα ανάμεσα στις υπόλοιπες όλο τον χρόνο στα ράφια της βιβλιοθήκη μας. Πάντα είναι μια καλή ευκαιρία να διαβάσουμε μαζί ένα βιβλίο. Δίνω το παράδειγμα στα παιδιά μου και το ακολουθούν, με τον δικό τους ρυθμό φυσικά, διότι οι υποχρεώσεις τους είναι πολλές.
Σας προτείνω να δημιουργήσετε την ανάλογη ατμόσφαιρα. Κλείστε τα φώτα, ανάψτε τα λαμπάκια και διαβάστε ο καθένας τη δική του ιστορία, εφόσον έχετε μεγάλα παιδιά όπως εγώ. Αν όχι, καθίστε μαζί τους στα μαξιλάρια και χωθείτε μέσα στις κουβέρτες του καναπέ παρέα με τις πιο αγαπησιάρικες ιστορίες. Κυληθείτε στο πάτωμα και χαλαρώστε μαζί τους. Κάντε αστεία και γαργαληθείτε. Γίνεται για λίγο παιδιά μαζί τους. Θα νιώσετε τόσο ωραί!
Ένα πολύ διαφορετικό δώρο
Τα τελευταία χρόνια που τα παιδιά μου έμαθαν ότι τα δώρα κάτω από το δέντρο δεν τα φέρνει ο Άγιος Βασίλης από το Βόρειο Πόλο, αλλά η μανούλα που φροντίζει για όλα, δεν γίνεται μεγάλη κουβέντα για το τι θέλουν τις γιορτές. Παλιότερα, έλεγαν για παράδειγμα ότι το ”τάδε” παιχνίδι θα μου το φέρει ο Άγιος Βασίλης. Κάπως έτσι, έπαψαν να ζητάνε κάτι συγκεκριμένο, άλλωστε η αλήθεια είναι ότι οι ανάγκες τους καλύπτονται και πριν τις γιορτές. Αυτό που θέλω σαν μαμά τους είναι κάτω από το δέντρο να δουν κάτι που δεν το περιμένουν σίγουρα. Να είναι όντως έκπληξη, γιατί μόνο έτσι θα δω τη σπίθα μέσα στα μάτια τους πια.
Το σπίτι που μύριζε Χριστούγεννα- 7 μικρές συνήθειες αγάπης
Τα δώρα κάτω από το δέντρο δεν χρειάζεται να είναι ακριβά, αρκεί να είναι αυτά που ξέρεις ότι περίμεναν με ανυπομονησία τα παιδιά σου ή τα υπόλοιπα αγαπημένα σου πρόσωπα. Για παράδειγμα, ένα πουλόβερ, τα παπούτσια που θέλει από καιρό, η καινούργια τσάντα για το σχολείο ή το πατίνι που ήθελε για να μην χάνει χρόνο στις μετακινήσεις για το φροντιστήριο, η ζακέτα που σου ζήτησε επανειλημμένα, αλλά αρνήθηκες γιατί ξέφευγες στο badget του μήνα. Τα Χριστούγεννα τα δώρα είναι ανεκτίμητης αξίας!
Βραδιές χωρίς κινητά και Social Media
Αυτό που μου λείπει είναι η σύνδεση, σας το είπα και πιο πάνω. Οπότε, προσπαθώ να δημιουργώ βραδιές με ποπ κορν σπιτικά, ταινίες ή επιτραπέζια. Τον υπόλοιπο χρόνο αυτό γίνεται λιγάκι πιο σπάνια. Τα παιδιά κλείνονται στο δωμάτιό τους με τα κινητά τους και αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στους φίλους τους. Την περίοδο όμως, που τα σχολεία είναι κλειστά και γενικά πέφτουν οι ρυθμοί των παιδιών, αρκετές βραδιές τις περνάμε παρέα στο καθιστικό. Πέρυσι, το πετύχαμε δυο- τρεις βραδιές να μείνουμε χωρίς οθόνες κινητού, βλέποντας Χριστουγεννιάτικες ταινίες. Φέτος, ευελπιστώ να απολαύσουμε ακόμα περισσότερο ο ένας την παρέα του άλλου. Μαθαίνεις τόσα πολλά νέα πράγματα όταν μιλάς με τα παιδιά, αυτό είναι αλήθεια.
Μοιραστείτε και δωρίστε όσα δεν χρειάζεστε πια
Αν για κάτι είμαι περήφανη είναι γιατί έχω μάθει στα παιδιά μου να μοιράζονται. Από τα πολύ μικρά μέχρι τα πολύ μεγάλα. Από τα βιβλία τους και τα στυλό τους, μέχρι το κολατσιό τους στο σχολείο. Όλο το χρόνο διαλέγουμε ποια πράγματα ή ρούχα δεν χρειαζόμαστε πια και τα δίνουμε με φροντίδα σε ανθρώπους δικούς μας. Όχι απαραίτητα γιατί έχουν ανάγκη, όχι σε καμία περίπτωση. Τα δίνουμε σε ανθρώπους που ξέρουμε ότι θα τα εκτιμήσουν και δεν θα βρεθούν στα σκουπίδια.
Όταν τα παιδιά μου ήταν πολύ μικρά έδωσα αρκετές φορές τα ρούχα και τα παιχνίδια τους σε διάφορους οργανισμούς και με λύπη μάθαινα αργότερα ότι τα πετούσαν ή τα διάλεγαν και κρατούσαν ό,τι ήθελαν οι ίδιοι οι διοργανωτές. Έτσι, τα τελευταία χρόνια αποφάσισα να τα δίνω σε όποια παιδιά ΘΕΛΩ ΕΓΩ. Παιδιά που γνωρίζω προσωπικά και αγαπώ.
Και όταν θα έρθει ο καιρός που δεν θα βρίσκομαι δίπλα στα παιδιά μου, είμαι σίγουρη ότι θα ακολουθήσουν το παράδειγμά μου. Διότι αν τους έμαθα κάτι από μικρά που ήταν, είναι ότι η καρδιά ζεσταίνεται και μεγαλώνει όταν μοιράζεσαι και δίνεις χωρίς να περιμένεις κάτι πίσω.
Ένα λεπτό μπροστά στο δέντρο
Αυτήν εδώ την συνήθεια, την άφησα για το τέλος. Πέρυσι το έκανα για πρώτη φορά και είπα θα το τηρώ κάθε χρόνο. Κάλεσα τα παιδιά μου να καθίσουμε στο χαλί μπροστά από το δέντρο. Ο καθένας διάλεξε το πιο αγαπημένο του στολίδι και μοιράστηκε τη δική του ιστορία, αλλά και τους λόγους για τους οποίους το αγαπούν λίγο περισσότερο από τα άλλα. Θυμηθήκαμε βόλτες και ταξίδια μας και αναμνήσεις που σίγουρα είχαν ξεθωριάσει μέσα μας. Επίσης, είχα εκπλαγεί ευχάριστα με το πόσο πολλά πράγματα φυλούν μέσα τους παιδιά και εμείς πολλές φορές τα θεωρούμε αμελητέα ποσότητα.
Να δίνετε βάση στα μικρά και ασήμαντα. Αυτό μου έμαθαν τα παιδιά μου.
Αν έχεις παιδιά εσύ που με διαβάζεις, χαμήλωσε λίγο το βλέμμα σου και το ανάστημά σου. Αν έχεις παιδί στην εφηβεία τότε προσπάθησε να έρθεις πιο κοντά του. Δούλεψε ώστε να μη χαθεί η σύνδεση. Αυτό παλεύω κάθε μέρα εγώ με τα δικά μου τα παιδιά. Η σχέση μας είναι το μέλλον μας στην εποχή της αυτοματοποίησης και του AI που διανύουμε.
Φέτος, λοιπόν, αν δεν μπορείς να κάνεις όλα όσα ήθελες δεν πειράζει. Μην αγχωθείς ή μην στεναχωρηθείς. Κοίτα να προλάβεις να κάνεις πολλές αγκαλιές, να μοιράσεις χαμόγελα, αγάπη και να πεις Σ’ αγαπώ εκεί που το νιώθεις. Κοίτα να πιστέψεις λίγο πιο βαθιά, να δημιουργήσεις μόνη σου τη μαγεία στο σπίτι σου. Και έτσι θα μυρίζει κάθε μέρα Χριστούγεννα μέχρι να υποδεχτείς το νέο χρόνο.
Εμείς θα είμαστε πάλι εδώ, με χρόνια και καιρούς να τα λέμε στο mamasnpapas. Δώδεκα χρόνια σύνδεσης και μοιράσματος δεν είναι λίγα. Δεν νομίζεις;
Ως την επόμενη φορά σας εύχομαι υγεία!
Καλές Γιορτές σε όλους.
