Μόλις προχτές σου έγραψα ένα άρθρο γεμάτο ευχές και ευχαριστίες για όλα όσα ζούμε και μοιραζόμαστε μαζί εδώ και 7 χρόνια. Σήμερα επιστρέφω με σκοπό να μιλήσουμε αποκλειστικά για τον χρόνο που αφήσαμε πίσω μας. Θέλω να καταγράψω όλα όσα μου έμαθε η τόσο δύσκολη χρονιά που πέρασε. Θέλω να μείνουν στην ιστορία αυτού του blog όλα όσα συνειδητοποίησα ή κέρδισα! Είμαι σίγουρη πως κάποια από αυτά που θα διαβάσεις εδώ θα σε βρουν σύμφωνη-ο και πολύ πιθανόν να έχεις κάνει κι εσύ παρόμοιες σκέψεις! Τι μου έμαθε το 2020 που αφήσαμε πίσω μας, λοιπόν, για σήμερα!
Πιάσε το 2021 από τα μαλλιά με ευχές
Η χρονιά που μόλις έφυγε ίσως να μείνει στην ιστορία ως η πιο πολυσυζητημένη. Σίγουρα η πανδημία του Κορονοϊού θα καταγραφεί στην ιστορία και όπως πολύ σωστά κυκλοφόρησε σε meme, θα βρίσκεται στα top SOS της Ιστορίας που θα διδάσκονται τα παιδιά μας στο σχολείο. Εύχομαι εσύ που με διαβάζεις τώρα να μην είδες την πραγματικά σκληρή πλευρά της πανδημίας. Εύχομαι και ελπίζω το 2020 να μην έχασες δικό σου άνθρωπο από την τρέλα αυτή που ζούμε.
Για το ζήτημα του Κορονοϊού σου είχα ετοιμάσει ένα άρθρο που είχε τρομερή απήχηση!
Εξίσου το ίδιο αγαπήσατε το άρθρο Αγαπητή Εύη, είμαστε σε πόλεμο!
Για τα δύο παραπάνω άρθρα δέχτηκα πολλά προσωπικά μηνύματα. Και για τις Νηφάλιες Φωνές γύρω από τον Κορονοϊό αλλά και για το Αγαπητή Εύη, είμαστε σε πόλεμο. Γενικότερα, αντιλαμβάνομαι πως σου αρέσει να διαβάζεις επίκαιρα ζητήματα στο mamasnpapas.gr και εκτιμάς το ότι τολμώ να εκφράσω την άποψή μου. Αυτό εδώ το blog είναι το σπίτι μου και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που μιλώ, συν τοις άλλοις, για όσα με προβληματίζουν. Δεν είναι μόνο ένας χώρος διαφήμισης, συνεργασιών ή προωθήσεων. Το ξέρεις πολύ καλά αυτό. Είναι ΕΓΩ και αυτό από μόνο του τα λέει όλα νομίζω.
Τι μου έμαθε το 2020 που αφήσαμε πίσω μας
Εδώ και μέρες ήθελα να κάνω αυτήν εδώ την καταγραφή. Σίγουρα έχεις διαβάσει παρόμοιες να κυκλοφορούν στα social media. Δεν ξέρω πώς τις εμπνεύστηκαν οι υπόλοιποι τις δικές τους και ούτε γνωρίζω αν είναι πραγματικά οι δικές τους σκέψεις.
Όλα όσα αντιλήφθηκα, κέρδισα και χάρηκα το 2020.
Τις δικές μου τις κατέγραψα ένα πρωινό που απολάμβανα τον πρώτο καφέ της ημέρας, εκεί γύρω στις 5: 30π.μ. που ξέρεις ότι μου αρέσει να ξυπνάω. Ή τουλάχιστον τις περισσότερες από αυτές. Περήφανο μέλος του 5 am Club και συνεχίζω δυναμικά! Άνοιξα λοιπόν τα παραθυρόφυλλα του σαλονιού μου και άφησα ανοιχτά να μπει δροσερός αέρας. Πρέπει να ήταν 26 Δεκέμβρη, αν δεν απατώμαι. Οι προηγούμενες ημέρες ήταν πολύ δύσκολες για μένα λόγω ενός ατυχήματος της λατρεμένης μου γιαγιάς.
Θα σου πω γι’ αυτό παρακάτω κάνοντας αναγκαστικά μια μικρή παρένθεση. Ξέρεις πως τις αγαπώ τις παρενθέσεις και κρύβουν μέσα τους πάντα κάτι σημαντικό!
Πάμε λοιπόν να ξεκλειδώσουμε μαζί άλλο ένα παραθυράκι της ψυχής μου.
Θα μοιραστώ μαζί σου σκέψεις που αρχικά κατέγραφα παροδικά στο bullet journal μου. Σκέψεις που έκρυβαν μέσα τους ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.
Τι μου έμαθε το 2020 που αφήσαμε πίσω μας και σίγουρα σου έμαθε κι εσένα πολλά!
- τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν είναι δεδομένο. ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ. Εγώ αυτό το συνειδητοποίησα σε αρκετά νεαρή ηλικία λόγω συνθηκών που αναγκάστηκα να ζήσω. Και λέω αναγκάστηκα, γιατί δεν έφερα εγώ καμιά ευθύνη. Τα πάντα μπορούν να αλλάξουν από την μια στιγμή στην άλλη. Κι αν όχι από τη μια στιγμή στην άλλη, σίγουρα μέσα σε μια εβδομάδα. Αυτό μας το δίδαξε και μας το απέδειξε περίτρανα η χρονιά που αφήσαμε πίσω μας.
- Σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης και υψηλού κινδύνου όλοι γινόμαστε περισσότερο φιλάνθρωποι. Η ευαισθητοποίηση ορισμένων ανθρώπων ήταν κάτι που με συγκίνησε πολύ φέτος. Η ανθρωπότητα ενώθηκε κατά μία έννοια, διότι όλοι βρισκόμασταν στην ίδια δυσμενή θέση. Βράζαμε στο ίδιο καζάνι που λέει ο λαός ανεξαρτήτου χρώματος, φυλής ή οικονομικής κατάστασης. Αυτό δεν μας το δίδαξε μόνο ο Κορονοϊός αλλά και πολλές άλλες καταστροφές, φυσικές ή ανθρώπινης φύσεως, που βιώσαμε το 2020.
Και συνεχίζω.. Δεν πιστεύω να βαρέθηκες..
- η γνώμη κάποιου είναι απλώς η γνώμη κάποιου άλλου. Έτσι πρέπει να την αντιλαμβάνεσαι. Έτσι απλοϊκά πρέπει να την δέχεσαι, χωρίς απαραίτητα να την αποδέχεσαι. Το ότι έχει το θάρρος, πολλές φορές και θράσος, να την εκφράσει δημόσια σε κάποιο social media δεν σημαίνει πως εσύ πρέπει να επηρεαστείς. Η γνώμη που έχει είναι απλά άλλη μια γνώμη εκεί έξω που έχει δικαίωμα να ακουστεί. Μην αφήνεις να σε επηρεάζουν οι άσχημες κριτικές, οι υπερόπτες, οι ξερόλες και όσοι έχουν μέσα τους ζητήματα που χρήζουν επίλυση.
- η ευγνωμοσύνη είναι το αντίδοτο της ανασφάλειας. Αυτό είναι κάτι που μου έστειλε ο Robin Sharma σε ένα από τα πολλά ανεκτίμητης αξίας email που μου δέχομαι από αυτόν σχεδόν καθημερινά. Σου έχω ξαναπεί πως η λέξη ευγνωμοσύνη δεν είναι καινούργια για εμένα κι ας είναι πολύ της μόδας να λέγεται ή να γράφεται τα τελευταία 3 και χρόνια. Ευγνώμων άρχισα να νιώθω αμέσως μόλις αποδέχτηκα το χαμό του μπαμπά μου, γιατί είχα κερδίσει σίγουρα πολλά περισσότερα από όσα πίστευα πως έχασα.
- η μουσική είναι πολύ σημαντική στη ζωή μου. Αυτό ήταν κάτι που το γνώριζα βέβαια από μικρή. Από την Γ’ Λυκείου που διάβαζα μερόνυχτα για τις πανελλήνιες εξετάσεις μέχρι και τις δύσκολες εξεταστικές στο Πανεπιστήμιο. Η συγκέντρωσή μου στηριζόταν σε μουσικούς σκοπούς. Και τώρα που σου γράφω ακούω μουσική στα earpads μου. Συγκεκριμένα Paris Night Jazz. Η μουσική είναι ο σύμμαχός μας και στην καραντίνα. Χορεύουμε το άγχος μας μαζί με τα παιδιά.
- η ξεκούραση ή ο ύπνος δεν είναι χάσιμο χρόνου αλλά αναγκαίο καλό! Αυτό άργησα πολύ να το καταλάβω. Είμαι από μικρή ακούραστη και η ενέργειά μου ατελείωτη όλη την ημέρα. Δεν είμαι καθόλου άνθρωπος του καναπέ ή της τηλεόρασης. Τα έχω βρει με τον εαυτό μου και τηλεόραση απολαμβάνω μόνο όταν θέλω να ξεχαστώ παρέα με μια καλή σειρά στο Netflix ή ταινία στην μεγάλη ταινιοθήκη μας. Δεν χαζεύω πρωινές εκπομπές ούτε μεσημεριανές ή βραδινές και κυρίως ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΠΟΤΕ ΤΑ ΝΕΑ!
Τελευταία αλλά καθόλου εξαιρετέα!
- είμαστε πολύ πιο δυνατοί από όσο πιστεύουμε. Όντως δεν υπάρχει τίποτα που να μας φέρει η ζωή ή ο Θεός, όπως θέλεις πες το, που να μην μπορούμε να το αντέξουμε. Μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στα πάντα. Το ότι είμαι δυναμικός χαρακτήρας ήταν κάτι που το γνώριζα από μικρή. Το ότι μπορώ να προσαρμόζομαι σχετικά εύκολα σε καταστάσεις το ανακάλυψα στην εφηβεία. Το πόσο γαϊδουρινή υπομονή έχω το αντιλήφθηκα εξ’ ολοκλήρου μέσα στην πρώτη καραντίνα!
- Αγαπώ να μαγειρεύω και να στρώνω τραπέζι για την οικογένειά μου. Και αυτό, γιατί έχω ορίσει δύο ημέρες την εβδομάδα που δεν μαγειρεύω. Δίνω στον εαυτό μου ρεπό. Έτσι κουράζομαι λιγότερο, κάνοντας διαλλείματα. Μια πολύ σημαντική συνήθεια που κερδίσαμε στην καραντίνα είναι σίγουρα το να τρώμε όλοι μαζί σχεδόν καθημερινά. Να στρώνουμε το τραπέζι με τρόπο σχεδόν ιεροτελεστικό. Να φτιάχνω σαλάτες και να κόβω ψωμί. Τα οικογενειακά τραπέζια και η φροντίδα που κρύβουν από πίσω μας ενώνουν, να ξέρετε. Γύρω από ένα ζεστό σπιτικό πιάτο και ένα περιποιημένο τραπέζι από τη μαμά ή το μπαμπά δηλώνει αγάπη και εκπέμπει ασφάλεια.
Η μικρή παρένθεση που έλεγα πιο πάνω ήρθε η ώρα να γραφτεί
Εύχομαι πραγματικά να μην χρειάστηκε να δεις την επώδυνη πλευρά της κατάστασης που ζούμε. Να μην έχασες κάποιο αγαπημένο πρόσωπο της οικογένειάς σου ή του στενού σου περίγυρου. Η αλήθεια είναι πως εμείς χάσαμε ένα συγγενικό μας πρόσωπο, το οποίο βέβαια βαθιά μέσα μας ξέραμε πως ίσως σύντομα θα έχανε την άνιση μάχη με τον καρκίνο κάποια στιγμή. Το πολύ δυσάρεστο είναι ότι δεν μπορούσαμε να παρευρεθούμε στην τελετή και να την αποχαιρετήσουμε όπως της άξιζε.
Από την άλλη, η γιαγιά μου τις τελευταίες μέρες πριν την Πρωτοχρονιά έπεσε και έσπασε τον γοφό της. Μη σου τύχει εν μέσω πανδημίας να νοσηλευτεί δικός σου άνθρωπος και ειδικά σε δημόσιο νοσοκομείο. Δεν μπορούσε κανείς να τη φροντίσει και να της δείξει την απαραίτητη προσοχή που της αξίζει. Η γλυκιά μου πέρασε δύσκολα μόνη της εκεί και οι παυσίπονες ενέσεις που της έκαναν, της δημιουργούσαν πολλές παρενέργειες.
Το 2020 μου κατέστησε σαφές πως οι ηλικιωμένοι αγαπημένοι μας είναι πολύτιμοι για εμάς πιο πολύ από όσο φανταζόμαστε!
Σήμερα η γιαγιά μου βρίσκεται πίσω στο καθαρό και ζεστό της σπίτι να την φροντίζουν οι 3 κόρες της (οι νύφες της δηλαδή-τόσο τις αγαπάει-) αλλά και οι δύο γιοί της. Ο τρίτος γιος της, ο μπαμπάς μου, τη φυλάει από ψηλά. Τα εγγόνια της είναι στο πλευρό της αλλά και τα δισέγγονά της. Εγώ 500 χλμ. μακριά έχω κρεμαστεί από το τηλέφωνο και η σκέψη μου είναι συνεχώς μαζί της.
Τι μου έμαθε το 2020 που αφήσαμε πίσω μας και σίγουρα σου έμαθε κι εσένα πολλά!
Να ξέρεις, θα μπορούσα να γράψω πολλά περισσότερα και σε διαβεβαιώ πως η λίστα μου είναι μεγαλύτερη από την παραπάνω. Δεν έχουμε μάθει να διαβάζουμε όμως μακροσκελή κείμενα στο Internet και πολύ φοβάμαι πως κάποιοι θα έχουν αποχωρήσει ήδη από την ανάρτηση αυτή. Σου επισημαίνω, όμως, ξανά, πως πρώτα γράφω για τον εαυτό μου και ύστερα για το αναγνωστικό κοινό. Δεν κρύβει εγωκεντρισμό αυτό που λέω αλλά μια μεγάλη αλήθεια. Αν έγραφα μόνο για εσάς θα υπήρχε πρόβλημα!
Feel free to share το άρθρο και μείνε σε επαφή μαζί μου κάνοντας subscribe στο mail list εδώ κάτω στο box! Έτσι, δεν θα χάνεις κανένα άρθρο του mamasnpapas.gr αλλά και τα δώρα που τρέχουν ανά τακτά διαστήματα!
Σε μαμαδογλυκοφιλώ!
Εύη.
